Αγροδιατροφή: και κοινωνική οικονομία

Αγροδιατροφή: Η κοινωνική οικονομία να προτάξει τις αξίες της

Ποιο   το όραμα  και οι αξίες της κοινωνικής  οικονομίας στα  έξη  χρόνια  της κρίσης ;
Βασικό  όραμα  ένα και μοναδικό  πρέπει να είναι . Η επίλυση της   ανεργίας των νέων, με μια δημιουργική  αίσθηση αλληλεγγύης ,μέσα από μια άλλη λογική ,για  το επιχειρείν αλλιώς ,με  μια άλλη πολιτισμική προσέγγιση και  με βιώσιμες πρακτικές , με το ήθος ,το πείσμα και την ορμή  για τα προϊόντα της κοινωνικής οικονομίας  .

Η κοινωνική επιχείρηση δεν  είναι εθελοντισμός .Διαφοροποιείται γιατί έχει   επίπεδα αμειβόμενης απασχόλησης με κοινωνικά και οικονομικά κριτήρια  Προτεραιότητα εδώ  έχουν οι υπηρεσίες προς τα μέλη  και προς την Κοινότητα και όχι το  κέρδος .Υπάρχουν κέρδη αλλά κατευθύνονται  προς  τους εργαζόμενους και για  δημιουργία θέσεων απασχόλησης .

Αισθάνομαι την ανάγκη να μοιραστώ  μαζί σας κάποια ερωτήματα ως προβληματισμός  που θα πλανάται ,δίχως να έχω λύσεις πως το 1,8% της Κοινωνικης Οικονομίας στην Ελλάδα θα το μετασχηματίσουμε στο 10 και 12% των χωρών της Ε.Ε !!

Είναι μόνο  θεσμικό το ζήτημα  προκειμένου να αυξηθεί  το 1,8% ; ή και  τεχνικό ; Λέμε  ότι πρώτιστα είναι  ζήτημα εμψύχωσης ,ώστε το αδρανές κοινωνικό κεφάλαιο να αποκτήσει ενέργεια και ορμή για τα κοινωνικά προϊόντα και υπηρεσίες που παράγει, μια άλλη προσέγγιση και μετά να έρθουν τα κίνητρα και οι πόροι .

Είναι  οι κοινωνικές επιχειρήσεις ένας  άλλος τρόπος  να καλύψουμε  το κενό  που αφήνει η συρρίκνωση του κράτους πρόνοιας ;

ΟΧΙ!  Γιατί  υπηρετούν έναν κοινωνικό σκοπό μια ιδέα και παραμένουν πιστές στις  αξίες  που μοιράζονται ,παραμένουν όμως  και επιχειρήσεις που διεκδικούν μια θέση στην αγορά   για να δημιουργήσουν κέρδη  που μοιράζονται δημοκρατικά . Όταν  δεν υπηρετούν έναν κοινωνικό σκοπό καταργούνται  και προσεχώς θα μπορεί να μετρηθεί  αυτό το κοινωνικό  αποτύπωμα .

Οι   Κοιν επιχειρήσεις  πρέπει  να πάνε  παντού πριν  από τον καπιταλισμό,  πριν απ αυτόν !

Μια επιχείρηση με κοινωνικό πρόσωπο στην αγροδιατροφή μπορούμε να την εμπιστευτούμε να προσφέρει παιδικά γεύματα σε  σχολεία με τοπικά παραγόμενα προϊόντα σε αγροτεμάχια  που την χρήση  τους την παραχώρησε ο οικείος Δήμος;  

NAI.  Γιατί   η Κοινωνική επιχείρηση  είναι μια ουδέτερη ζώνη ανάμεσα στον οικολογικό ακτιβισμό και στην επιχειρηματικότητα. Κεντρικοί στόχοι θα  παραμένουν η συλλογικότητα –η ομαδικότητα –και η συνεργατικότητα  και θα αναδεικνύει  τις  οικολογικές και ανθρωπιστικές αξίες της  . Είναι αυτό που θα λέγαμε « Επιχειρείν  αλλιώς » πρέπει να  λειτουργεί σαν  το ψάρι εκείνο  που κολυμπά ενάντια στη ροή του ποταμού !

Τι είδαμε μέχρι σήμερα;  Ποια ήταν η κοινωνική ανταποδότικότητα των  αγροπεριβαλλοντικών ενισχύσεων ;

Ούτε ένα  ελληνικό φρούτο  δεν χρησιμοποιεί η Βιομηχανία για  παιδικές  τροφές  λόγω  μη αποδεκτών επιπέδων  ΦΠΠ ! Σε πρόσφατο Ευρωπαϊκό διαγωνισμό  για φρούτα σε σχολεία ούτε ενας Αγρ Συν/σμός  δεν μπόρεσε να συμμετάσχει  ….τα σχολεία πήρανε  Ιταλικά  μήλα !!!

Συνιστά   αυτό που είδαμε ως Κοινωνική επιχείρηση  μέχρι σήμερα     Επιχειρηματική Ηθική ;

Είμαστε πρωταθλητές  στο αρνητικό κοινωνικό κεφάλαιο  λέει ο καθηγητής του Παν/μίου Αιγαίου κ. Χτούρης Σωτήρης   που μελέτησε το έργο των ΤΟΠΣΑ και ΤΟΠΕΚΟ ! Δαπανήθηκαν σημαντικοί πόροι  που έπρεπε να κατευθυνθούν  στη διαχείριση της ανεργίας  ,λεηλατήθηκαν με  την γνωστή  πελατειακή λογική ,δίχως να διαμαρτυρηθεί κανείς ,δίχως  καμία αξιολόγηση του κοινωνικού αποτυπώματος ! 

Όσοι  Δήμοι απαξίωσαν το θεσμό   με προσχηματικές κοινωνικές επιχειρήσεις και  το κάνανε  πολλοί λέμε ότι ήρθε καιρός να βάλουμε  ένα τέλος εδώ…. ¨ και  να ελεγχθούν για  τούτο .  Η κοινωνική οικονομία  διαπιστώνουμε  ότι έχει ανάγκη από  ενα  σοβαρό  θεσμικό   εταίρο , που πρέπει να  ξανακερδίσει την εμπιστοσύνη   στο πεδίο των ιδεών, όπου   το κράτος θα  τον λαμβάνει υπόψη, γιατί οι εκθέσεις του   στα Ευρωπαϊκά Όργανα θα έχουν το κύρος ενός αξιόπιστου εταίρου  και δεν θα  ακυρώνονται  από  πολιτικές  σκοπιμότητες    και  ανταγωνισμό .

Σημαντικοί Πόροι της Ε.Ε για την Κοινωνική οικονομία το κράτος τους  κατευθύνει  αλλού ,  σε  έργα που σαφώς  μπορεί να έχουν μια κοινωφελή διάσταση αλλά δεν είναι  κοινωνική οικονομία .Μπορεί να  υλοποιούν  Κοινωνικά Προγράμματα οι  Κοινωφελείς επιχειρήσεις και οι Αναπτυξιακές των Δήμων αλλά  αυτό δεν είναι  κοινωνική Οικονομία ,δεν έχουν από κάτω κοινωνία ,κοινωνικό κεφάλαιο .

Χρειαζόμαστε πολλά αλλά πρώτιστα  έναν  Εκδημοκρατισμό της επιχειρηματικότητας ;  Υπάρχει μια διάχυτη αίσθηση  στη νεολαία κυρίως  ,να φύγει ο προστατευτισμός και η συντεχνιακή λογική  για να ανθίσει η επιχειρηματικότητα μικρής κλίμακας ,όπου θα συνδυάζει   την   κοινωνική προσφορά με την επιχειρηματική λογική  ,για να  μετασχηματίσει    τους δύο άλλους τομείς της οικονομίας  το Δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα .

ΝΑΙ νομοθετούμε   ακόμη   μέσα στην κρίση , για τις συντεχνίες και με λογική προστατευτισμού και έχουμε θέσει  σε  έναν ιδιότυπο  κοινωνικό αποκλεισμό  τον μικρό παραγωγό. Η ΠΑΣΕΓΕΣ έχει πάψει από καιρό να εκπροσωπεί την μικρή  αγροδιατροφική επιχείρηση. Το πιο κλειστό επάγγελμα σήμερα είναι ο αμπελουργός και όμως από έναν αμπελώνα  10 στρ μπορεί να ζήσει ένα ζευγάρι νέων και όμως εμείς στα Ευρωπαϊκά όργανα  εισηγηθήκαμε την παράταση  των ποσοστώσεων στις νέες φυτεύσεις οιναμπέλων και συνταχθήκαμε με τα συμφέροντα  μεγάλων αμπελουργικών χωρών (Γαλία,Ιταλία !!)

 Η εκπαίδευση και κατάρτιση των νέων γεωργών στο νέο νομοσχέδιο  για τους Αγροτικούς Συν/σμούς   προτείνεται να  θεσμοθετηθεί  με ΠΔ  άλλη μια άχρωμη  νέα κρατική δομή, δίχως καμία πρόνοια  για την  κατάρτιση  δίπλα σε έμπειρες  μικρές αγροδιατροφικές μονάδες   του εσωτερικού η εξωτερικού .

Η εφαρμοστική ΥΑ της οικοτεχνίας για τις αγροδιατροφικές επιχειρήσεις μικρής κλίμακας , ενώ ψηφίστηκε Αυγ .2014 .εκδόθηκε με καθυστέρηση 16 μηνών στις  17-11-2015 και  ένα μήνα πριν τις εθνικές  εκλογές  στο γόνατο  και με πολλά λάθη  .  Με βάση  αυτή την ΥΑ που δεν υπήρξε καν διαβούλευση  δεν μπορεί  μια μικρή επιχείρηση να τυποποιήσει  το λάδι  ούτε το μέλι τα βασικά προϊόντα της ελληνικής γης  !!!
παρα μόνο ως  λάδι με βότανα (μέχρι 2 λιτ)  και  ως μέλι με ξηρούς καρπούς !!  Ούτε να παρασκευάσει φυσικά σαπούνια  από λάδι και μέλι , ούτε μεταποιημένα προϊόντα ζωικής παραγωγής εκτος από γαλακτοκομικά !!.

Πρακτικά τι λενε όλα αυτά ;  Δεν έχουμε περιθώρια να χάσουμε το διατροφικό μας κεφάλαιο  των μικρών παραγωγών . Η μικρή επιχειρηματικότητα είναι  σε κοινωνικό  αποκλεισμό ,ενώ  προσχηματικά μόνο  το ΥΠΑΑΤ κάνει πως  ενδιαφέρεται  και μόνον όταν όταν υπάρξει πίεση από τα κάτω.

Σε διωγμό  η μικρή αγροδιατροφική επιχείρηση, με την προσχηματική επίκληση της φοροδιαφυγής ! και για τούτο λένε  πρέπει να μειωθούνε . ΝΑΙ άλλα έτσι  χάνουμε την βάση της  διατροφικής  μας  ποικιλότητας
Κινδυνεύω να μην μου ανανεώσουν την άδεια λαικής λέει μια παραγωγός βρώσιμης ελιάς και ελαιολάδου ..που  εγγράφηκε  πρώτη  στο Μητρώο Οικοτεχνίας ….αλλά τώρα  το εισόδημα   από την μεταποίηση αυτων των  οικοτεχνικών προϊόντων   θεωρείται   εξωγεωργικό και δεν δικαιούμαι ανανέωση στην  άδεια λαικής !!   και ούτε μπορω  να τυποποιώ  Extra Παρθένο ελαιόλαδο ! παρά μόνο ως  βοτανόλαδο  !!!

«Αν δεν με εμπιστεύονται  ως μικρή παραγωγό  ας μου το πούνε καθαρα ότι δεν θέλουν να υπάρχω »!
Το ίδιο  ως  εξωγεωργικό   εισόδημα θεωρούσανε  και  από τον  αγροτουρισμό μέχρι 10 δωμάτια  ή για φωτοβολταϊκά μέχρι 100KW  αλλά όλα ρυθμίστηκαν με  μια απόφαση  του Υπ. Οικονομικών και εξαιρέθηκαν …για το εισόδημα από την μικρή  οικοτεχνία      ακόμα περιμένουμε ..το Υπ οικονομικών που το σκέφτεται από τις 17-11-2015  !!!

Η κοινωνική οικονομία οφείλει να προτάξει τις αξίες της στην αγροδιατροφή  : Την δημιουργική  αλληλεγγύη  την υπεράσπιση των κοινωνικά αποκλεισμένων,των μικρών και αδύναμων ,  να διεκδικήσει ένα θεσμικό πλαίσιο  για την μικρή επιχειρηματικότητα  απέναντι στην λογική του προστατευτισμού  και της συντεχνίας . Ηλεκτρονική διακυβέρνηση και να παρακολουθείται  ηλεκτρονικά η  πορεία του φακέλου αδειοδότησης από υπηρεσία σε υπηρεσία , μια ζωντανή ύπαιθρο  με ευρυζωνικότητα παντού , συμμαχίες με προοδευτικούς δημάρχους που επιθυμούν σοβαρά  να διαχειριστούν την ανεργία της περιοχής τους με εργαλείο την κοινωνική οικονομία , Συμμαχίες με αγορές βιοκαλλιεργητών που είναι υπερήφανοι για τα προϊόντα τους   και μπορούν να εγγυηθούν  ότι θα χρησιμοποιηθούν   για παιδικές τροφές ή για ομάδες  ΕΚΟ.

Το όραμα και οι αξίες της Κοινωνικής οικονομίας συνδέονται με τα κοινωνικά δικαιώματα για εργασία για πρόσβαση σε φτηνή αλλά και ποιοτική διατροφή. Οφείλει να επαναπροσδιορίσει εξ νέου τις έννοιες κέρδος , ποιότητα στην αγροδιατροφή ενσωματώνοντας μέσα τις αξίες της περιβαλλοντικής ηθικής , της κοινωνικής ευθύνης , της προστασίας του καταναλωτή , της τοπικότητας με περιβαλλοντικό και κοινωνικό  αποτύπωμα .

Γιατί  να νοείται  ως περιβαλλοντική αξία  ένα δάσος ή μια λίμνη με γάργαρα νερά και όχι ένα πράσινο νούμερο στον ισολογισμό ενός  Δήμου για κοινωνικούς σκοπούς  ή μιας ΜΜΕ που σε συνεργασία μια ΚοινΣΕπ να  διαχειρίζεται τα κοινωνικά προβλήματα μιας περιοχής .

Οι Προοδευτικές δυνάμεις οφείλουμε  να παρουσιάσουμε  ένα συγκεκριμένο σχέδιο κοινωνικών μεταρρυθμίσεων ουσίας  ,επιλέγοντας το δύσκολο δρόμο της σύγκρουσης  με τις συντεχνίες , με τον συντηρητισμό  ,το πελατειακό κράτος και την ακινησία .Στην πρόταση μας   αυτή,   η  Κοινωνική  οικονομία  πρέπει να αποτελεί   οριζόντια πολιτική . Σαφώς πρέπει να  προσεγγίζεται  ο  Τρίτος  τομέας  της Οικονομίας  ως διακριτός τομέας αλλά  όχι  με την  λογική απομόνωσης και ως  ουδέτερος.    Θέλουμε  να αλληλεπιδρά  και να   μετασχηματίζει την κοινωνία και  να την  συνδιαμορφωνει   προς το καλύτερο, ωθώντας  τους δύο άλλους τομείς,  το Δημόσιο και τον Ιδιωτικό σε πιο δημοκρατικές λειτουργίες  και να τους εμπλουτίζει με στοιχεία  κοινωνικής υπευθυνότητας και Περιβαλλοντικής ηθικής
Είναι  η μόνη  μας προσδοκία,  αν θέλουμε να  αλλάξουμε μοντέλο  παραγωγής και κατανάλωσης. 

Οι Προοδευτικές δυνάμεις διεκδικούμε  μια νέα πολιτική  για τις Κοινωνικές επιχειρήσεις. Το Πανελλήνιο Παρατηρητήριο για την Κ.Ο   αναφέρει…. «ότι μέχρι σήμερα  είδαμε ως Κοινωνικά Προγράμματα,  βρίθουν σκανδάλων πολύ περισσότερα απ εκείνα  που έχουν δει το φώς της δημοσιότητας» και  κάπως  έτσι  έφτασε     η   έννοια της Κοινωφελούς εργασίας και του εθελοντισμού  να σκιαγραφείται    αρνητικά στη νεολαία. Το κοινωνικό κεφάλαιο  καλλιεργείται  με βιωματική εκπαίδευση στις  Συνεταιριστικές αξίες .Μην περιμένουμε ν’ αλλάξει  file στο τρόπο σκέψης της , μια κοινωνία με ένα κλίκ σε ένα βράδυ ή με την ψήφιση ενός θεσμικού πλαισίου. Δεν είναι μόνο θεσμικό το θέμα ,αλλά και ούτε μόνο πολιτικό ζυμώνεται  κοινωνικά και ωριμάζει  στη πορεία του  χρόνο   .   

Στο ξεκίνημα του Ν.4019/2011  κάποιοι    Δήμαρχοι ανακάλυψαν  μια  ευκαιρία για φτηνό εργατικό προσωπικό, αντί να διαχειριστούν την ανεργία της περιοχής τους με εργαλείο  την Κοινωνική οικονομία. Ή  θα  αλληλεπιδράσει  και  θα μετασχηματίσει την τοπική οικονομία και  το Δημόσιο τομέα στην  Περιφέρειας τους ή  η ανεργία θα διαλύσει τους δήμους .

Στην Ευρώπη Οικολογία λέμε όχι  άλλες διαπιστώσεις πλέον! Το καταλάβαμε όλοι   ότι  οι  πόροι της κοινωνικής οικονομίας διατέθηκαν με την ίδια   πελατειακή λογική και  με τον ίδιο  στρεβλό τρόπο που ξέρουμε . Όμως σήμερα σοφότεροι μέσα στην κρίση δεν πρέπει να  επιτρέψουμε άλλο ριμεϊκ!

 Ας  τραβήξουμε μια γραμμή  εδώ  και  ας κάνουμε  ένα  ξεκαθάρισμα . Ποιοί  νομιμοποιούνται  να ανήκουν   στον Τρίτο Τομέα;  Ας το  ορίσουμε συλλογικά από τα κάτω ως κοινωνία των πολιτών .

Οφείλουμε να   διεκδικήσουμε σοβαρή αξιολόγηση και έλεγχο  των πόρων που προορίζονται για την ανεργία .

Φορείς της Κοινωνικής οικονομίας  υποστηρίζουμε στην Ευρώπη Οικολογία  ότι μπορεί  να είναι:
Οι  Μη Κερδοσκοπικοί Φορείς ,οι Συνεταιρισμοί , και οι  Κοινωφελείς Επιχειρήσεις.

Δεν μπορούν να είναι ….Νομικά πρόσωπα που αποτελούνται : από  εταίρους   κρατικούς οργανισμούς ,ΟΤΑ, ΝΠΔΔ σε ποσοστό άνω του 50%  του συνόλου των μελών ,ακόμη και αν παρέχουν  τις καλύτερες κοινωνικές υπηρεσίες . Οι δομές αυτές με την μορφή των Αναπτυξιακών εταιρειών ανήκουν  στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, όπου οι διοικήσεις τους διορίζονται από το Δήμαρχο ή τον Περιφερειάρχη. Σαφώς είναι σύμμαχοι και  υποστηρικτές της Κοινωνικής Οικονομίας αλλά δεν είναι Κοινωνική Οικονομία .

Δεν είναι Κοινωνική Οικονομία το ΝΠΔΔ –Μια  Δημοτική Κοινωφελής επιχείρηση, παρά το πετυχημένο έργο της  και για τούτο ο Καλλικράτης επιτρέπει  στους ΟΤΑ να έχουν μόνο μια Κοινωφελή Επιχείρηση.

Έχουμε πειστεί  όλοι  ότι  η χώρα   θα σωθεί , όχι από   τις μεγάλες  γιγαντιαίες επενδύσεις του ενός  δίς ,αλλά όταν δημιουργήσουμε  εκείνο το ελκυστικό περιβάλλον για τις μικρές οικοτεχνικές μονάδες  όπου θα επιτρέψει την κοινωνική επιχειρηματικότητα στον αγροδιατροφικό τομέα ν΄ανθίσει .

Τα τρόφιμα στη κρίση δεν τα πήγαν άσχημα, τα πήγαν   πολύ  καλύτερα από τους άλλους κλάδους ,παρά την αντικυκλική  συμπεριφορά  της γεωργίας και  την απουσία μιας σαφούς στρατηγικής  που πρέπει να  διευκρινίζει :

Τι θέλουμε  να πουλήσουμε ; Ποια μπορούμε να παράγουμε ; ποιοί και πως  θα τα παράγουν ;  με  τα  ίδια  σχήματα των Α.Σ  ; ή με πιο εξελιγμένα  και με  ποια τεχνική στήριξη ;

Τα χαρακτηριστικά της γεωργίας μας  που αφορούν το στάδιο μέχρι το χωράφι είναι ολιγοπωλιακά, και ελάχιστα προσφέρονται   για πολιτική παρέμβαση και αλλαγή   .Το 50 % των ετήσιων ενισχύσεων διατίθεται  σε (3) πολυεθνικές εταιρίες σε εισροές : Σπόροι –ΦΠΠ-Λιπάσματα.
Αυτό αν και είναι ένα πρόβλημα της Επιτροπής ανταγωνισμού δεν συζητείται ή   δεν τέθηκε ποτέ!

Εκεί που  έχουμε  περιθώρια    και  μπορούμε να παρέμβουμε με μια Πράσινη  πολιτική τροφίμων  είναι από το χωράφι και πέρα,  στον Αγροδιατροφικό τομέα ,  στη παραγωγή μεταποιημένων τροφίμων .

Με Οικοτεχνίες  από ΚοινΣΕπ  με άλλες πολιτισμικές παραστάσεις , με Αγορές παραγωγών , με επιδεικτικά Κοινωνικά αγροκτήματα , Με Γυναικείους Συν/σμούς , με Ομάδες Παραγωγών , με επαγγελματικά  εργαστήρια παραδοσιακων τροφίμων .

Είναι άραγε   τεχνικά   εύκολο στον κάθε  φορέα να μορφοποιήσει   την  επενδυτική του  ιδέα   σε τρόφιμα ; OXI .  

Απαιτείται ένα  επιχειρηματικό πλαίσιο που να ενθαρρύνει την μικρή επιχερηματικότητα και να την στηρίζει. Θέλει ένα επίπεδο  εκπαίδευσης και τεχνικής κατάρτισης που να ξεπερνάει  την  παρωχημένη   σφικτή    δομή   του ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ   θέλει   ένα Σύστημα παροχής Συμβουλών  και Τεχνικής υποστήριξης…. Ανύπαρκτο σήμερα.

Στην Ιταλία έχουν μια «Μικρή ΠΑΣΕΓΕΣ για τις μικρές επιχειρήσεις  » ως ένα  αγροτικό Επιμελητήριο,   η δική μας ΠΑΣΕΓΕΣ  σήμερα  δίνει το δικό της αγώνα επιβίωσης   και απογαλακτισμού   από το κράτος .

Στην Ελλάδα έχουμε την τύχη να μοιραζόμαστε την ποικιλομορφία ενός πλούσιου διατροφικού πολιτισμού .Μια πράσινη πολιτική για  τον διατροφικό πολιτισμό θα διατηρήσει αυτό το κεφάλαιο που δεν έχουμε την πολυτέλεια  να χάσουμε .Γιατί μαζί του θα  χάσουμε και  την κληρονομιά  εκείνη  που θα διασφαλίσει  στις Περιφέρειες  την διατροφική αυτάρκεια  σε   τοπικά τρόφιμα με  ημερήσια πρόσβαση από τους  αστούς καταναλωτές .Όπου θα έχουν την δυνατότητα να διαπιστώνουν την ορθή παρασκευαστική πρακτική σε   επισκέψιμα αγροκτήματα, να ψυχαγωγούνται και να τρέφονται  υγιεινά και να επιλέγουν τα τρόφιμα της οικογένειας τους με άλλα κριτήρια .

Το να μην επιτρέψουμε να  καταστραφεί αυτή  η  βάση του διατροφικού μας πολιτισμού  είναι βαθύτατα πολιτική υπόθεση,  είναι  ο πιο σημαντικός πολιτικός στόχος που  απαιτεί την  συντονισμένη δράση όλων των προοδευτικών δυνάμεων  .Οι Ευρωπαίοι Πράσινοι στην διακήρυξη τους στο Μοντρεϊγ -Παρίσι 2008  για μια ΠΡΑΣΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΡΟΦΙΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ διακηρύξανε : « Οι Ευρωπαίοι πολίτες επιθυμούμε  να γνωρίζουμε  από πού προέρχεται η τροφή  που καταναλώνουμε , εάν  διασφαλίζονται   οι συνθήκες ευζωϊας (animal welfare) στις κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις , ποια πρόσθετα έχουν εισαχθεί στα τρόφιμα ,εάν παράγονται από ΓΤΟ και κλωνοποιημένα ζώα ! επιθυμούμε να γνωρίζουμε ότι η μεταποίηση των τροφίμων έχει  διαχειρισθεί με ορθό τρόπο.»

Δεν μπορεί να θεωρείται  ποιοτικό ένα προϊόν που ταξιδεύει  από την άλλη άκρη της γης ,που παράγεται σε διεθνή  ύδατα παραβιάζοντας κάθε περιβαλλοντική ,φορολογική και κοινωνική νομοθεσία ,με παιδική εργασία σε αμπάρια πλοίων .Δεν έχει κανένα χαρακτηριστικό ποιότητας όπως την περιγράφουμε στην Ευρώπη Οικολογία .

Το κέρδος   και η ποιότητα στην κυκλική  οικονομία δεν ορίζεται στεγνά λογιστικά ,αλλά λέμε ότι πρέπει να ενσωματώνει  νέα χαρακτηριστικά : την επιχειρηματική ηθική , την προστασία του καταναλωτή ,αξίες περιβαλλοντικής ηθικής.

Με την πιο πάνω προσέγγιση για μια  πράσινη πολιτική τροφίμων   είναι αναγκαίο να  ενθαρρύνουμε  ένα άλλο μοντέλο  παραγωγής και κατανάλωσης  με βιώσιμες παραγωγικές πρακτικές ,με  τις περιφερειακές αγορές αγροτών όπου θα δίνουν  κεντρικό ρόλο στις   κοινωνικές επιχειρήσεις αγροδιατροφής ,  για  να  μπορούν να παράγουν    τοπικά και ποιοτικά   τρόφιμα και   είναι ένα βαθύτατα  πολιτικό ζήτημα η  διάσωση αυτού του κεφαλαίου  των μικρών παραγωγών .

Παπακωνσταντίνου Δημήτριος

Μέλος της Ευρώπης Οικολογίας   Υπ. Αγροδιατροφικού Τομέα .  ( 6977 239 066)  http://europe-ecology.gr