Ανοικτό επιμορφωτικό πρόγραμμα «ΜΕΝΤΟΡΕΣ

Θέμα: Ανοικτό επιμορφωτικό πρόγραμμα «ΜΕΝΤΟΡΕΣ  για την κοινωνική οικονομία» αλληλέγγυα και συμβουλευτική και μεταφορά οργανωτικής τεχνογνωσίας.

Η Πανελληνία Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας (ΠΕΣΚΟ) όπως είναι γνωστό συνδιοργάνωσε με  το  Πάντειο Πανεπιστήμιο τον Ιούνιο 2016 το «ΑΝΟΙΚΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΠΟΛΙΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ γεγονός που σημείωσε μεγάλη επιτυχία συμμετοχής με ανάλογο κοινωνικό αντίκτυπο και περιεχόμενο θέσεων.

 Από το Συνέδριο αυτό και τις μετέπειτα δράσεις, έχουν προκύψει σημαντικές συνέργειες με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους φορείς κοινωνικής επιχειρηματικότητας ενώ, έχει εκδηλωθεί  η ανάγκη μεταφοράς οργανωτικής τεχνογνωσίας, επιμόρφωσης στελεχών και συμβουλευτικής στο πεδίο που αναπτύσσεται ο τομέας της κοινωνικής οικονομίας.

Το μήνυμα είναι ένα ανοικτό επιμορφωτικό πρόγραμμα για την κοινωνική οικονομία με τη συμβολή του διαδικτύου, όπως συμβαίνει και με το ανοικτό λογισμικό. Με εύκολη πρόσβαση για τη κοινωνία, τους ανέργους με πτυχία και τους οικονομικά και κοινωνικά αποκλεισμένους. Ένα ανοικτό επιμορφωτικό πρόγραμμα που μπορεί να στηρίξει η φωτισμένη πλευρά της Τοπικής Αυτοδιοίκησης η οποία θέλει να ξεφύγει από το πελατειακό πολιτικό σύστημα.

Έτσι, διαμορφώσαμε το   πρόγραμμα επιμόρφωσης και  αλληλέγγυας Συμβουλευτικής «Μέντορες για την κοινωνική οικονομία» το οποίο  ξεκίνησε να με  άμεσο  στόχο, να υλοποιηθεί  σε 15-20 Δήμους και περιφερειακές ενότητες μέσα στο 2017,  σε συνδυασμό πάντοτε με το ετήσιο Συνέδριο Κοινωνικής Οικονομίας, το οποίο έχει πλέον όλες τις απαιτούμενες προδιαγραφές να καθιερωθεί ως ανοικτός θεσμός.

Το πρόγραμμα «Μέντορες» ξεκίνησε πιλοτικά τον Ιούλιο στα Καλάβρυτα και έχει προγραμματιστεί τον Οκτώβριο, η επόμενη δράση στο Δήμο Αγιάς Λάρισας και στη συνέχεια  στην Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας της Περιφέρειας Θεσσαλίας.

Παράλληλα, για το πρόγραμμα «Μέντορες» έχουν εκδηλώσει ήδη ενδιαφέρον πάνω από 30  Δήμοι στη χώρα  και τοπικοί φορείς κοινωνικής οικονομίας,

Το πρόγραμμα υλοποιείται με τριήμερα σεμινάρια  workshops που παρακολουθούν και συμμετέχουν στελέχη της Τ.Α. και των τοπικών κοινωνικών επιχειρήσεων, με βασικό στόχο την ίδρυση και λειτουργία τοπικών κοινωνικών  συμπράξεων,  σε συνεργασία  Κοινωνικών επιχειρήσεων και  Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Στις σημερινές δύσκολες συνθήκες, οι φορείς της Τ.Α έχουν αντιληφθεί ότι, έχει ιδιαίτερη σημασία η εφαρμογή των θεσμών της κοινωνικής οικονομίας, για την αξιοποίηση των διαθέσιμων  ανενεργών υλικών  και ανθρώπινων  πόρων ,  δεδομένου ότι οι δημόσιες και ιδιωτικές επιχειρήσεις δεν δύναται να τους κινητοποιήσουν λόγω υψηλού κόστους διαχείρισης και λειτουργίας.

Αυτούς τους ανενεργούς πόρους είναι σε θέση  να αξιοποιήσουν οι  κοινωνικές επιχειρήσεις, ακριβώς επειδή  συνενώνουν ανθρώπινους πόρους, μειώνουν το κόστος συναλλαγών έχουν ευελιξία στη λειτουργία τους και ενσωματώνουν εθελοντισμό στη δυναμική τους.  Αυτά τα πλεονεκτήματα αποτελούν μεγάλη πρόκληση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και αυτό με τη σειρά του  απαιτεί ιδιαίτερη θεσμική  και οργανωτική τεχνογνωσία για τα στελέχη της Τ.Α και τους τοπικούς κοινωνικούς φορείς.

Λαμβάνοντας υπόψη, αυτές τις συνθήκες σκοπός του επιμορφωτικού προγράμματος «Μέντορες για την κοινωνική οικονομία» είναι να καλύψει  τις συγκεκριμένες ανάγκες επιμόρφωσης που αναδύονται στο πεδίο με καινοτομικό περιεχόμενο διδασκαλίας.

Το επιμορφωτικό  πρόγραμμα αναπτύσσεται σε τρεις βασικούς τομείς:

α)Στο τομέα ανάπτυξης της παραγωγής ως αντικείμενο επιχειρηματικότητας β) Αναφορικά με το υποκείμενο της επιχειρηματικότητας που ορίζεται από τους  φορείς και τα δίκτυα που δρουν στο χώρο και  γ) Αναφορικά με τους θεσμούς και το περιβάλλον (οικοσύστημα) της κοινωνικής οικονομίας.

ΟΙ ΤΟΜΕΙΣ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ

ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (ως πεδίο επιμόρφωσης και μετάδοσης οργανωτικής τεχνογνωσίας).

Με άξονες τους τομείς   ΑΓΡΟΔΙΑΤΟΦΗ-ΤΟΥΡΙΣΜΟ- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ –ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ-ΕΝΕΡΓΕΙΑ-ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ – ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΜΑΘΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΝΟΜΙΑ δημιουργούνται γέφυρες συνεργασίας και εμπιστοσύνης μέσω της συμμετοχικής κοινωνικής οικονομίας, με την μορφή συντεταγμένων παραγωγικών και θεματικών πρωτοβουλιών, με θεσμικό στόχο να σχηματίσουν μια ενιαία κοινωνική σύμπραξη στο χώρο και στο επίπεδο της κάθε περιφερειακής ενότητας με αντικείμενο τον συντονισμό των δράσεων αλλά και την συμβουλευτική στήριξη και επιμόρφωση στελεχών.

Σκοπός αυτής της προσέγγισης η ενίσχυση της τοπικής παραγωγής αγαθών μέσω της συν λειτουργίας  ομάδων παραγωγών, καταναλωτικών και εργασιακών συνεταιρισμών με στόχο τον εμπλουτισμό  του τουριστικού προϊόντος, με αντικείμενο την προώθηση της μεσογειακής διατροφής και της τοπικής κουζίνας, στο πλαίσιο της κοινωνικά υποστηριζόμενης Γεωργίας.

Συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας στη παραγωγή κατανεμημένης ενέργειας και ανακύκλωσης με την οργάνωση και λειτουργία ενεργειακών συνεταιρισμών -και ανακύκλωσης.

«ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ»,

Στο τομέα της αντιμετώπισης της ανεργίας, η παρουσίαση των πρόσφατων εμπειρικών δεδομένων για την απασχόληση στην κοινωνική οικονομία (Κ.Ο.), μέσα στο περιβάλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δίνει την ευκαιρία για τη σταχυολόγηση των σημαντικότερων φαινόμενων και τη διατύπωση προτάσεων για διεξοδικές επιλογές. Η ανάλυση, μετά τη συστηματική έκθεση των συγκριτικών στοιχείων για τα καθεστώτα απασχόλησης και τον εθελοντισμό, εξετάζει εναλλακτικές επιλογές για τις νέες μορφές εργασίας στην κοινωνική οικονομία. Η διαπραγμάτευση διερευνά τα νέα υποδείγματα των καθεστώτων της απασχόλησης με σκοπό, αυτά να συμβιβάζονται με τις ιδιότητες της Κ.Ο., να μην αντιφάσκουν με τον εθελοντισμό και να μπορούν να ανταποκρίνονται στις παρούσες συναλλακτικές σχέσεις.  

ΣΥΝΕΡΓΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΑΓΡΟΔΙΑΤΟΦΗ-ΤΟΥΡΙΣΜΟ- ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ –

Το μέτρο της  κοινωνικά υποστηριζόμενης  γεωργίας σε συνέργειες με το τουρισμό και  με αντικείμενο την αγροδιατροφή και τον ποιοτικό  τουρισμό στοχεύει στη αναγέννηση της καλλιέργειας και συγκομιδής της Ελιάς, των εσπεριδοειδών και των οπωροκηπευτικών. Με την οργάνωση ομάδων γεωργών παραγωγών, δικτύωσης ομάδων ιδιοκτητών και εργασιακών συνεταιρισμών με σκοπό την ενεργοποίηση ανενεργών πόρων και την οργάνωση της  διακίνησης των προϊόντων χωρίς μεσάζοντες. Με οργανωτικά εργαλεία διάθεσης των προϊόντων αυτών τους καταναλωτικούς συνεταιρισμούς, τις ενώσεις και τα δίκτυα επαγγελματιών στο χώρο της εστίασης για την προώθηση της μεσογειακής κουζίνας και συμπληρωματικότητας του τουριστικού προϊόντος.

Κοινωνική οικονομία και παραγωκατανάλωση, χωρις μεσαζοντες»,

Μια από τις πρωταρχικές μορφές της κοινωνικής οικονομίας είναι η παραγωκατανάλωση η οποία μπορεί να αναπτυχθεί μέσα από την κοινωνικά υποστηριζόμενη γεωργία, από καταναλωτικές ενώσεις και συνεταιρισμούς και θεσμικό εργαλείο τη συμβολαιακή γεωργία. Η παραγωκατανάλωση ως μορφή έρχεται από πολύ παλιά την οικιακή οικονομία και την τοπική αυτάρκεια. Ο παραγωγός είναι ταυτοχρόνως και καταναλωτής χωρίς την μεσολάβηση του εμπόρου και του κράτους. Σήμερα αυτή η σχέση έρχεται σε εξελιγμένη μορφή μέσω των κοινωνικών δικτύων που συγκροτούν κοινωνικό κεφάλαιο και δίνουν ώθηση στις κοινωνικές επιχειρήσεις.

Προσδοκώμενα αποτελέσματα

Η συμπληρωματικότητα στο τοπικό εισόδημα και δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

Η ενίσχυση της τοπικής αυτάρκειας στο τομέα της αγροδιατροφής και μείωση του κόστους ζωής με το περιορισμό της διαμεσολάβησης της διακίνησης των προϊόντων από τους παραγωγούς στο καταναλωτή.

Ο προσανατολισμός στη πραγματική οικονομία μέσω της κοινωνικά υποστηριζόμενης Γεωργία.

Η ενίσχυση της μεσογειακής διατροφής και της μείωσης του κόστους συναλλαγών  μέσω εργασιακών και καταναλωτικών συνεταιρισμών και κοινωνικών Συμπράξεων.

ΔΟΜΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ: στο χώρο της πολιτιστικής πραγματικότητας της περιφέρειας υπάρχει μια σημαντική πολιτιστική προσφορά από μη κερδοσκοπικούς φορείς που αποτυπώνεται στο διαθέσιμο πολιτιστικό και τουριστικό και το προϊόν αυτό μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ως  «άδηλη κοινωνική οικονομία». Η μετάβαση από μια κατακερματισμένη δραστηριότητα σε ένα δομημένο προγραμματισμό με βάση τα  υφιστάμενα πολιτιστικά διαθέσιμα και φορείς με ετήσιο πρόγραμμα φεστιβαλικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων, εκθέσεων,  θα συμβάλει στην ενίσχυση της πολιτιστικής κοινωνικής επιχειρηματικότητας ενισχύοντας το συνολικό τουριστικό προϊόν.

Για παράδειγμα οι περιφερειακές Ομοσπονδίες συλλόγων είναι οι πιο αντιπροσωπευτικοί θεσμοί της κοινωνίας των πολιτών στην χώρα, με δεκάδες χιλιάδες μέλη σε τοπικό επίπεδο, με εθελοντική παρουσία και προσφορά.  Είναι  επίσης θεσμοί σημαντικοί για τις τοπικές κοινωνίες γιατί συγκροτούν τμήμα του λεγόμενου «κοινωνικού κεφαλαίου συμβάλλοντας στην κοινωνική οικονομία.  Οι συλλογικότητες αυτές αποτελούν, παράλληλα τη βάση για την  συγκρότηση των τοπικών κοινωνικών συμπράξεων. Μέχρι τώρα δεν έχουν αξιοποιηθεί στη χώρα μας ως παράγοντες συγκρότησης κοινωνικού κεφαλαίου το Ανοικτό συνέδριο για την κοινωνική οικονομία έδειξε πως αυτό μπορεί να αλλάξει προς μια δημιουργική κατεύθυνση.

Για την ΕΝΕΡΓΕΙΑ- ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ το πρόγραμμα αποβλέπει την προώθηση της οργανωτικής κουλτούρας που είναι αναγκαία για την σύσταση των ενεργειακών συνεταιρισμών και ανακύκλωσης. Αναγνωρίζοντας ότι κλειδί στην ανάπτυξη αυτών  είναι η συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας και η συγκρότηση κοινωνικού κεφαλαίου αλλά και στην οργανωτική  τεχνογνωσία της κατανεμημένης ενέργειας.

ΥΓΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΜΕΡΙΜΝΑ

Ο τομέας αυτός είναι πιο ανεπτυγμένος στο χώρο της κοινωνικής οικονομίας σε Ευρωπαϊκό επίπεδο καθώς περιλαμβάνει τη λειτουργία κοινωνικών δομών για τις ομάδες κοινωνικού και οικονομικού αποκλεισμού αλλά την φροντίδα του παιδιού και των υπερηλίκων. Η εμπλοκή των ωφελούμενων ομάδων στα συνεργατικά σχήματα με στόχο τη μείωση του κόστους των υπηρεσιών και των αυτοδιαχειριζόμενων ασφαλιστικών ταμείων δίνει ισχυρή δυναμική στο κλάδο. Οι πολύπλοκες όμως σχέσεις που αναπτύσσονται στην παροχή υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής μέριμνας απαιτεί σχετική οργανωτική τεχνογνωσία.

ΤΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ (ως πεδίο επιμόρφωσης και μετάδοσης οργανωτικής τεχνογνωσίας).

Εξετάζει θέματα οργάνωσης μεταξύ των δικτύων και συνεταιρισμών,   σύμφωνα συνεργασίας μεταξύ καταναλωτών και παραγωγών με κοινές και οριζόντιες δράσεις εκθέσεις προϊόντων,  φεστιβάλς, θερμοκοιτίδων και επικοινωνιακών γεγονότων και προβολών που διαμορφώνουν συνείδηση του χώρου.

Οι τοπικές κοινωνικές  συμπράξεις,  συνέργειες με την  Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Πρόκειται για θεσμικό εργαλείο συγκέντρωσης και διαχείρισης κοινωνικού κεφαλαίου. Ένα μοντέλο Συνεργατισμού που αποσκοπεί  στην συγκρότηση ομάδων τοπικής δράσης σύμφωνα με την πολιτική συνοχής της Ε.Ε. 2014-20 βάσει της οποίας η κοινωνία πολιτών και οι εταίροι του ιδιωτικού τομέα πρέπει να κατέχουν τουλάχιστον το 50% της εταιρικής σχέσης, ο τρίτος εταίρος είναι τα ΝΠΔΔ, ενώ καμιά ομάδα δεν πρέπει να έχει άνω του 49%.

Ένα μοντέλο που ανταποκρίνεται στην  ανασύνθεση ανθρώπινων και υλικών πόρων για την ενίσχυση της πραγματικής οικονομίας, την ενδυνάμωση συμπληρωματικών κοινωνικών υπηρεσιών ειδικώς προς τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες και η δημιουργία συμπληρωματικού εισοδήματος για την τοπική κοινωνία.

Με βάση την ανάγκη της συγκρότησης ικανού  υποκείμενου εξετάζονται θέματα οργανωτικά θέματα Παραγωγικών , καταναλωτικών και  εργασιακών συνεταιρισμών, ενώσεις και τα δίκτυα καταναλωτών και επαγγελματιών και φορείς της τοπικής Αυτοδιοίκησης που από συστήνουν τοπικές κοινωνικές συμπράξεις.

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΩΣ ΘΕΣΜΟΣ ΚΑΙ «ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑ»,

Κοινωνική οικονομία δεν απλά μια κοινωνική επιχείρηση ή ένας συνεταιρισμός αλλά ένα ξεχωριστό μοντέλο οικονομίας που χρειάζεται αντίστοιχο θεσμικό περιβάλλον, δηλαδή ένα συμβολικό «οικοσύστημα», για να ευδοκιμήσει. Αυτό το θεσμικό περιβάλλον συνδιαμορφώνεται από τους θεσμούς της πολιτείας αλλά και από την αυτόβουλη συμμετοχή της τοπικής κοινωνίας σε συνεργατικούς θεσμούς

Πρόκειται για μια ολιστική προσέγγιση που συμβάλλει στη  συγκρότηση του κοινωνικού κεφαλαίου, με τις ανταλλαγές χωρίς μεσάζοντες, την  αυτοοργάνωση  και συμμετοχική δημοκρατία των παραγωγών και των καταναλωτών. Κι αυτό απαιτεί μια νέα συνεργατική κοινωνική και επιχειρηματική κουλτούρα στην οποία στοχεύει κατά κύριο λόγο το επιμορφωτικό πρόγραμμα.

Η επιμόρφωση στους «ευρωπαϊκούς θεσμούς  για την κοινωνικη οικονομια», είναι μια ακόμη βασική διάσταση που οφείλουν να γνωρίζουν τα στελέχη του χώρου. Στην Ευρώπη της μεγαλύτερης κρίσης που διήλθε ποτέ,  η κοινωνική οικονομία και η κοινωνική επιχειρηματικότητα αντιπροσωπεύουν μια τεράστια πηγή έμπνευσης και δυναμισμού για την επίτευξη μιας ολοκληρωμένης και βιώσιμης ανάκαμψης.

«Τα χρηματοδοτικά θεσμικά εργαλεία στο σχεδιασμό προγραμμάτων», έχουν επίσης σχέση με το θεσμικό περιβάλλον.

·         Ο σχεδιασμός ολοκληρωμένων προγραμμάτων για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας σε τοπικό επίπεδο

·         Η κοινωνική επιχειρηματικότητα ως εργαλείο ανάπτυξης

·         Τα χρηματοδοτικά εργαλεία και ο τρόπος προσέγγισης τους

·         Η σημασία της κεφαλαιοποίησης της αποκτηθείσας γνώσης και εμπειρίας από την υλοποίηση έργων

·         Η αξία της Δικτύωσης

·         Ο ρόλος του Συμβούλου  και του «μέντορα» κοινωνικής οικονομίας.

Πως ο  Μέντορας θα βρεθεί  δίπλα στον κοινωνικό επιχειρηματία /φορέα, μέσω ενός δικτύου αλληλέγγυας συμβουλευτικής για να μοιραστεί τη «σοφία» του, τα λάθη του ενδεχομένως αλλά και τις επιτυχίες του.  Για έναν επιχειρηματία ο μέντορας είναι κάποιος που έχει επιχειρηματική εμπειρία και που μπορεί να χρησιμεύσει ως ένας έμπιστος και εχέμυθος συνομιλητής για μια αρκετά σημαντική χρονική περίοδο.

Σε αυτή τη σχέση μαζί με τη δικτύωση και το περιεχόμενο διδασκαλίας στοχεύει  το επιμορφωτικό πρόγραμμα.

Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗ ΜΕΤΑΒΑΣΗ από τη Δεύτερη στην Τρίτη Βιομηχανική Επανάσταση είναι μάλλον διανοητική παρά τεχνικής υφής.  J.Rifκιν   Εμείς θα προσθέταμε ότι η μεγαλύτερη δυσκολία δεν στον τεχνολογικό εκσυγχρονισμό  αλλά στον θεσμικό εκσυγχρονισμό και οργάνωση της κοινωνίας. Πολύ άμεσα θέλουμε να αποκτήσουμε της τελευταίας τεχνολογίας «κινητό» αλλά πολύ δύσκολα αλλάζομε τους θεσμούς στην οργάνωση της εργασίας του σχολείου και της πολιτικής. Κι αυτό έχει ως συνέπεια την παρακμιακή λειτουργία που επικρατεί στις μέρες μας.

Για αυτό και επείγουσα ανάγκη επιμόρφωσης σε νέους θεσμούς και στην οργάνωση της κοινωνικής οικονομίας.

Η ομάδα που διαμόρφωσε το πρόγραμμα:

§  Ανδρέας Λύτρας, καθηγητής κοινωνιολογίας

§   

§  Γιώργος Τσομπάνογλου, καθηγητής κοινωνιολογίας

§  Νίκος Γιαννής, Δρ. Ευρωπαϊκοί Θεσμοί

§  Δημήτρης Μιχαηλίδης, δημοσιογράφος ΑΓΡΟΝΕΑ

§  Βασίλης Τακτικός, συγγραφέας – δημοσιογράφος

§  Γιώργος Λιερός, συγγραφέας

§  Δώρα Ντούλια, συγγραφέας

§   

§  Έλενα Παπανδρέου, δρ αρχιτέκτων  μηχανικός

§  Ευάγγελος Σπινθάκης, Πολιτικός επιστήμων, συντονιστής ΠΕΣΚΟ

§  Έλλη Βαγγέλη, οικονομολόγος

§  Κατερίνα Γιαννακοπούλου, πρόεδρος Ομοσπονδίας Εθελοντικών  Οργανώσεων

§  Στέλιος Κατωμέρης, Γρόεδρος ΠΕΜΗ ΚΟΙΝΣΕΠ

§  Άρης Στρατάκος, Γεωπόνος ΠΕΜΗ ΚΟΙΝΣΕΠ

§  Σύρος Κοσκοβόλης, Δ/ντής ΕΕΑ

§  Δημήτρης Βαρβιτσιώτης,  COO Solar Cells Hellas Group, ΔΣ HELAPCO, Πρόεδρος της ΗΡΑΚΛΕΙΑΣ και Παγκαλαβρυτινής Ενώσεως

§  Σάκης Τζάκρης, οικονομολόγος

§  Αλέξανδρος Οικονόμου, manager συνεταιριστικού οργανισμού

§  Γιώργος Καραμπάτος, Εκτελ. δ/ντής Πολιτιστικού Οργανισμού «Δρόμοι της Ελιάς»

§  Νίκος Ντάσιος, Μηχανικός Περιβαλλοντολόγος

§  Κώστας Διάκος, Νομικός

§  Παπακωνσταντίνου Δημήτρης, Γεωπόνος

Για την Πανελλήνια Ένωση Συμπράξεων Κοινωνικής Οικονομίας