ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΑΣΚΕΨΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΤΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ από τις ομάδες διαλόγου στις ομάδες παραγωγής και διάδοσης Πολιτικής

Στη συνδιάσκεψη του κινήματος τέθηκαν πολλά σημαντικά ερωτήματα και διεξήχθη ένας πλούσιος, πρωτόγνωρος διάλογος, για τα κομματικά δεδομένα στη χώρα μας, που είναι βέβαιο ότι  θα αποτελέσει πολύτιμο εφόδιο για τη πορεία μας.

Έτσι έγινε ένα ελπιδοφόρο ξεκίνημα.

Είμαστε ενθουσιασμένοι όλοι όσοι συμμετείχαμε για την πολιτική επινόηση αλλά και για το αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας στη συγκέντρωση της συλλογικής σκέψης .

Ως Κίνημα έχουμε πράγματι, κοινό σύστημα αξιών και πεποιθήσεων και στρατηγικό πράττειν μαζί με το πλεονέκτημα της ηγεσίας.

Δεν έχουμε ακόμη ολοκληρωμένα λειτουργικά συστήματα στο συλλογικό πράττειν.

Έτσι δεν γίνεται να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς με όλες μας τις δυνάμεις τα οργανωμένα συστήματα του μιντιακού-πολιτικού και οικονομικού κατεστημένου και να νικήσουμε στην πορεία, χωρίς εναλλακτικά εσωτερικά συστήματα συλλογικού πράττειν.

Σύστημα στη προκειμένη περίπτωση σημαίνει: το πλήρες ανάπτυγμα των ανθρώπινων δυνατοτήτων στο πλαίσιο της  θεσμικής κοινωνικής ενότητας του Κινήματος.

Ο ετεροπροσδιορισμός της επικοινωνιακής πολιτικής των κομμάτων από το μιντιακό σύστημα ουσιαστικά  τα αποξενώνει από την βάση τους από την δυνατότητα να παράγουν    αυθεντική πολιτική. Οφείλουμε να αυτοπροσδιοριστούμε από την αρχή σε αυτό το ζήτημα.

Οι διευθυντικές  ελίτ και η γραφειοκρατία με αυτή την έννοια περιορίζουν τα δυναμικά στοιχεία, τον εθελοντισμό και το κοινωνικό κεφάλαιο- για την πλήρη ανάπτυξη ενός κινήματος.

Χρειαζόμαστε αυτοπροσδιορισμό-μια νέα οργανωσιακή κουλτούρα, ένα νέο πολιτικό διαφωτισμό στην αυτό-οργάνωση και  συμμετοχική δημοκρατία και παράλληλα  ένα ολοκληρωμένο επιμορφωτικό σύστημα.

ΟΛΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΩΝ  ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

 (Τα τρία αναγκαία συστήματα επικοινωνίας ,οργάνωσης και πολιτικής επιμόρφωσης-ως αλληλοτροφοδοτούμενα συστήματα παραγωγής και διάδοσης πολιτικής.

Χρειάζεται να θέσουμε  ένα πρωταρχικό συνολικό ερώτημα:

Πως το Όραμα και οι σκοποί του Κινήματος θα αποκτήσουν  την δυναμική που χρειάζεται για να ευδοκιμήσουν στην πράξη.

Πως μια αυθεντική πολιτική θα αποκτήσει πράγματι κινηματικό χαρακτήρα πλατιά ακροατήρια και κοινωνική βάση με δεδομένη την αρνητική  στάση της διαμεσολαβημένης επικοινωνίας  των συστημικών ΜΜΕ.

Πως θα αποκτήσουμε ένα αποτελεσματικό σύστημα επεξεργασίας και διάδοσης

πολιτικών μηνυμάτων;

Αυτή την στιγμή από τα τρία βασικά προαπαιτούμενα που χρειάζονται έχουμε μόνον το πρώτο: το όραμα πίστη σε κοινές αξίες και τον ηγέτη που μας εμπνέει στρατηγική.

Δεν έχουμε τα συστήματα οργάνωσης και επικοινωνίας και δεν έχουμε την απαιτούμενη ομαδικότητα για να προωθήσουμε περισσότερο τις θέσεις μας.

Από τρίγωνο του σωστού Μάνατμεντ έχουμε μόνον τη μία πλευρά του τριγώνου και είναι χαρακτηριστικό ότι ο εκλογικός αγώνας αντικειμενικά δόθηκε με «εκ του συστάδην μάχη»

Το  ζήτημα Αυτοοργάνωσης που έχουμε προτάξει θα πρέπει και αυτό να το  δούμε συστημικά ως διαδικασία άρσης του πολιτικού αποκλεισμού του πολίτη και όχι άναρχα και αποσπασματικά.

Υπάρχει, ο κίνδυνος να αποδώσουμε την αναποτελεσματικότητα που προκαλείται από την χαλαρότητα στην ίδια την διαδικασία της αυτοοργάνωσης, ενώ πρόκειται για έλλειμμα συστήματος για την αυτοοργάνωση, ακυρώνοντας έτσι στη πράξη την εσωτερική της δυναμική.

Είναι προφανές ότι χρειάζεται μια θεωρία θεμελίωσης της Αυτοοργάνωσης σε σχέση με τους ποιοτικούς στόχους που έχει να εξυπηρετήσει.

Με αυτές τις σκέψεις νομίζω ότι χρειάζεται το Κίνημα να αποκτήσει επειγόντως τρία δυναμικά εσωτερικά λειτουργικά συστήματα.

Τρία συστήματα με στόχο  τη παραγωγή και  διάδοση της πολιτικής του,  την παραγωγή γνώσης συγκέντρωσης κοινωνικού κεφαλαίου και την ανάπτυξη συλλογικής ευφυΐας με τελικό στόχο την ίδια την ενδυνάμωσή του για να κάνει το όραμα πράξη.

Το έλλειμμα παρουσίας και έκφρασης στη βουλή επιβάλλει ακόμη περισσότερο την ανάγκη των συστημάτων.

Υπάρχει πάντοτε μια αντιστοιχία και αλληλοσυσχέτιση μεταξύ οργάνωσης της κοινωνίας και οργάνωσης κόμματος ως προς τα παραγόμενα αποτελέσματα, όπως και μια αντιστοιχία οργάνωσης κόμματος και οικονομικού συστήματος.

η ανοικτή οριζόντια οργάνωση αντιστοιχεί στην προοπτική μιας ανοικτής κοινωνίας.

Αντιθέτως, κόμματα συγκεντρωτικά των αξιωματούχων και των γραφειοκρατικών ελίτ, δεν μπορούν να υπηρετήσουν τελικά την αλήθεια και την κοινωνική δικαιοσύνη την γνήσια δημοκρατία και τη σοσιαλιστική προοπτική, ακριβώς γιατί η οργάνωσή τους από την δομή της επιτρέπει το σφετερισμό της εκπροσώπησης και την εξυπηρέτηση των ολίγων .

Για αυτό θα μπορούσαμε να ισχυριστούμε πρέπει μεν να κρατήσουμε την δημοκρατική παράδοση αλλά, χρειάζεται ένα οριστικό διαζύγιο με το παρελθόν και με το ΠΑΣΟΚ της ιεραρχίας των αξιωματούχων που διατηρούσε ένα  οργανωτικό σύστημα το οποίο  εξυπηρετούσε τελικά το πελατειακό πολιτικό σύστημα και την κρατική γραφειοκρατία. Η πελατειακή λογική και κουλτούρα ξεκινούσε έσωθεν.

Το ΠΑΣΟΚ είχε απολέσει την επικοινωνιακή του αυτονομία θεσμικά και είχε υποταχθεί στη μιντιοκρατία ως κόμμα εξουσίας πριν το 2000 με ελάχιστες αναλαμπές. Ένα παρόμοιο οργανωτικό μοντέλο παρά τις καλές προθέσεις των διακηρύξεων θα μας οδηγούσε έξω από τους κοινωνικούς μας στόχους.

Έτσι είναι απαραίτητο να δώσουμε από την αρχή  τιτλοφόρηση- τιτλοποίηση  των νέων συστημάτων που προτείνονται με στόχο αργότερα και την θεωρητική τους τεκμηρίωση και ανάλυση.

Πρόκειται για ένα ολοκληρωμένο επικοινωνιακό σύστημα που αποβλέπει στη συμμετοχή και δράση όχι μόνον όλων των στελεχών και καθοδηγητών γνώμης, αλλά και του κάθε πολίτη που θέλει να συμμετέχει στο διάλογο και να δράσει πολιτικά μέσα από τα κινήματα της κοινωνίας πολιτών .

Ένα σύστημα που αποβλέπει και στηρίζεται σε εναλλακτικά κοινωνικά δίκτυα και τα social media δημιουργώντας χώρο πολιτικής έκφρασης σε όλους όσους θα ήθελαν   να συμμετάσχουν στη διαδικασία αυτοοργάνωσης και συμμετοχικής δημοκρατίας.

Ένα επικοινωνιακό σύστημα που θα εμπνέει και θα εμπνέεται από τα κοινωνικά Κινήματα με το καθήκον να συμπυκνώνει τις καλές πρακτικές και εμπειρίες σε πολιτικές συμμετοχικής δημοκρατίας.

Ένα σύστημα οργανωτικό προσανατολισμένο στα κοινωνικά δίκτυα- θεσμικό παράδειγμα (πρόπλασμα) συμμετοχικής δημοκρατίας.

Ένα επιμορφωτικό σύστημα αλλαγής πρώτα από όλα της μαζικής πολιτικής κουλτούρας μέσα στην κοινωνία.

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Ενός συμμετοχικού επικοινωνιακού συστήματος

Φιλοσοφία-Μελέτες-σχεδιασμός

Μηχανισμός-εργαλεία και μέσα μετάδοσης

Διαχωρίζουμε εξ αρχής το επικοινωνιακό σύστημα που χρειαζόμαστε -από το γραφείο Τύπου και ενημέρωσης -που υπάρχει σε κάθε κόμμα και δραστηριοποιείται σε επίπεδο ηγεσίας, για την καθημερινή του παρέμβαση σε κεντρικό επίπεδο ως κάτι ξεχωριστό.

Αναφερόμαστε στο επικοινωνιακό σύστημα που αφορά το συλλογικό λέγειν και πράττειν του Κινήματος σε σχέση με την κοινωνία πολλαπλασιάζοντας τις αντένες του.

Ένα συμμετοχικό επικοινωνιακό σύστημα που τροφοδοτείται από όλους όσους μπορούν να συμμετέχουν δημιουργικά και εθελοντικά και είναι αυτοδιαχειριζόμενο στη λειτουργία του και την πολυπλοκότητά του.

Τέτοια «ολιστικά» συστήματα ανέδειξε στο παρελθόν η αριστερά και η σοσιαλδημοκρατία με τη διαφορά όμως τον συγκεντρωτισμό και την ιεραρχία της κομματικής γραμμής λειτουργούσαν ως κλειστά συστήματα.

Ιστορικά λοιπόν είχαμε το κόμμα παραγωγό επικοινωνίας, με τα έντυπά του την κομματική εφημερίδα και τα στελέχη του, είχε τον απαραίτητο επικοινωνιακό μηχανισμό να λειτουργήσει υπό δύσκολες συνθήκες στη παρανομία αποτελεσματικά. Οι ιδεολογικοί «στρατοί» που σχημάτιζαν ήσαν ταυτόχρονα και επικοινωνιακοί στρατοί.

Τηρουμένων των αναλογιών σήμερα, ένα κίνημα-Κόμμα  με πολύ περιορισμένη πρόσβαση στα μαζικά μέσα επικοινωνίας, θα μπορούσε να πάει αντίθετα στο ρεύμα -μόνον με ένα αξιόμαχο σύστημα επικοινωνίας το οποίο θα βασίζεται βέβαια πρακτικά στα εθελοντικά δίκτυα  και τεχνικά στην ηλεκτρονική ψηφιακή ενημέρωση.

Έχουμε να αντιμετωπίσουμε με βάση αυτό το σύστημα ένα πολύ μεγάλο ζήτημα της στρέβλωσης της πολιτικής πραγματικότητας, με μοναδικό όπλο την λεγόμενη επικοινωνιακή ορθολογικότητα.

Απέναντι στη κυριαρχία της επιτήδευσης του πολιτικού ψεύδους και της συκοφαντίας που είναι εντέλει το όπλο κυριαρχίας της οικονομικής ολιγαρχίας, δεν έχουμε κάτι άλλο να αντιτάξουμε από ένα συμμετοχικό επικοινωνιακό σύστημα.

Το ίδιο και για τον λαϊκισμό: να αποκαλύψουμε εκείνους που κρύβονται πίσω από τις λέξεις και  άλλα λένε και άλλα κάνουν.

Σε αυτό το  επίπεδο πρέπει να ετοιμαστούν σειρά από κείμενα και αναλύσεις προσανατολισμού και επιχειρηματολογίας:

·         Για την  αποκάλυψη της μαζικής αυταπάτης του αριστεροδεξιού λαϊκισμού

και το κομματικού μεταμορφισμού.

·         Την  αντιμετώπιση της μιντιοκρατίας ως καθεστωτικής διαμεσολάβησης της οικονομικής ολιγαρχίας και της οικονομικής διαπλοκής.

·         Την  αντιμετώπιση της διάβρωσης και του εκφυλισμού της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας από τη διαφθορά και το σφετερισμό της εκπροσώπησης.

·         Την  αντιμετώπιση της διαφθοράς στο κράτος και την Τοπική Αυτοδιοίκηση με τη διαφάνεια και συμμετοχική δημοκρατί

·         Την Συμπόρευση με τα κοινωνικά δίκτυα και Κινήματα και τις Οργανώσεις της κοινωνίας πολιτών

Στο οικονομικό επίπεδο αντιμετώπισης του χρέους, προβάλλοντας  το «Ελληνικό σχέδιο»  με δημοψήφισμα,  όπως έχει διατυπωθεί από τον Πρόεδρο νομίζω ότι είμαστε ισχυροί και με το χρόνο θα δικαιωθεί πλήρως.

Χρειάζεται όμως ένα ολοκληρωμένο  σχέδιο μετάβασης από την οικονομική κρίση στη ανάπτυξη με θεσμικές καινοτομίες.

·         Οικονομικές μεταρρυθμίσεις πέρα από την νεοφιλεύθερη και Κενσυανή Θεωρία.

·         Τρίτη βιομηχανική επανάσταση και επενδυτικές ευκαιρίες για την χώρα.

·         Ο τρίτος τομέας για την  αντιμετώπιση της Ανεργίας

·         Συνεργατική Κοινωνική Οικονομία κατανεμημένη γνώση κατανεμημένη ενέργεια.

Στο επίπεδο της κοινωνίας

Επικοινωνία αμφίδρομης σχέσης με τα κοινωνικά κινήματα προσφέροντας  περιεχόμενο χρηστικής ενημέρωσης και συμβουλευτικής για την δράση τους.

Επικοινωνιακή στήριξη και προβολή του κοινωνικού ακτιβισμού των δικτύων.

Διαδικασίες και μέσα μετάδοσης: Πλήρες σχέδιο αξιοποίησης του εθελοντισμού των πολιτών και των δικτύων τους.

 Ανάπτυξη της δημοσιογραφίας Πολιτών με συμβουλευτική επιμορφωτική και τεχνική στήριξη προσφέροντας μέσω συστήματος επεξεργασίες και δημοσιεύσιμη ύλη .

Σχέδιο συντονισμού αξιοποίησης και υποστήριξης των περιφερειακών Μέσων και των social media.

Σε αυτό το επικοινωνιακό σύστημα μπορούν να εμπλακούν μέσω της δικτύωσης τουλάχιστον το 10% από εκείνους που μας ψήφισαν με ενθουσιασμό το Κίνημα.

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ

Ενός συμμετοχικού οργανωτικού  συστήματος

(Αυτο-οργάνωσης)

Η συνδιάσκεψη και ο διάλογος που αναπτύχθηκε πιστοποίησε την δυναμική της αυτό-οργάνωσης και την αυτοδημιουργική δυνατότητα της συλλογικότητας όταν υπάρχουν οι κατάλληλες δημοκρατικές διαδικασίες. Από την συγκεκριμένη διαβούλευση προέκυψε ένα σπουδαίο πρωτογενές υλικό.

Από εκεί και πέρα χρειάζεται ένα διαρκές  σύστημα σε κάθε αποκεντρωμένο επίπεδο δράσης που θα καλλιεργεί και θα πολλαπλασιάζει τον διάλογο με την Κοινωνία.

To σύστημα οργάνωσης του Κινήματος δεν μπορεί να αντιγράφει τις δομές ενός κόμματος εξουσίας που στοχεύει κατά κύριο λόγο στη κρατική εξουσία.

Προς το παρόν είμαστε ένα Κίνημα που μόνον από τα κάτω μπορεί αναπτυχθεί αξιοποιώντας όλη την εθελοντική προσφορά στοχεύοντας στην ενίσχυση των  διεκδικήσεων της κοινωνίας.

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αντιγράψουμε τα πολυσυλεκτικά και μαζικά κόμματα, ούτε τα γραφειοκρατικά ιεραρχικά κόμματα όπως εξελίχθηκαν με άμεση προσδοκία την εξουσία.

 Ακόμη και τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα όπως γνωρίζουμε ελεγχόμενα στην πορεία τους από  τις διευθυντικές ελίτ των αξιωματούχων δεν απέφυγαν την λογική «εξουσία για την εξουσία».

Έτσι δεν πρέπει να αντιγράψουμε  ούτε το παλαιό αυθεντικό ΠΑΣΟΚ, γιατί παρά την δημοκρατική παράδοση που μας κληροδοτεί είναι προϊόν μιας άλλης εποχής.

Προφανώς εξ αιτίας της απόλυτα ιεραρχικής του οργανωτικής δομής δεν απέφυγε σταδιακά είτε τον λαικισμό είτε την ενσωμάτωση πολλών εκ των στελεχών του, από το μιντιακό ολιγαρχικό σύστημα παρά την αντίσταση προς αυτό της ηγεσίας του επί Γ.Παπανδρέου.

Το σύνθημα «Γιώργο άλλαξέ τα όλα» για τους παραπάνω λόγους δεν μπορούσε να πραγματοποιηθεί το 2004. μπορεί όμως να γίνει τώρα από τα κάτω.

Το να αλλάξουμε πρώτα εμείς για να αλλάξουμε στη συνέχεια και την κοινωνία  μπορεί πραγματικά να γίνει η πυξίδα μας, απαιτεί όμως μια νέου τύπου οργάνωση συμμετοχικής διαδικασίας με βασικό στόχο αλλαγές μέσα στην κοινωνία και κίνητρο την κοινωνική ωφελιμότητα.

Για αυτό και η αυτοοργάνωση  εκ των πραγμάτων είναι ένα ανοικτό σύστημα προς την κοινωνία και για την κοινωνία και αποτελεί θεσμική πολιτική καινοτομία με αρχές κανόνες και αξίες και εσωτερική πειθαρχία.

Ένα σύστημα αλληλοτροφοδοτούμενων ενεργειών με κοινό σκοπό –στόχους και λειτουργίες. Ένα σύστημα κινήτρων για εθελοντές και ενεργούς πολίτες σε δημιουργική σχέση με τα Κινήματα και τα κοινωνικά δίκτυα.

 Έτσι είναι επιθυμητό και αναγκαίο κάθε μέλος του Κινήματος να συμμετέχει παράλληλα και σε κάποιο από τα κοινωνικά δίκτυα και κινήματα όπως παλαιότερα γινόταν με όλη την αριστερά στο εργατικό κίνημα.

Η διείσδυση και ανάδειξη αυτών των Κινημάτων θα πρέπει να γίνει πρωταρχικός στόχος μια δημιουργικής σχέσης με την κοινωνία.

Κινήματα και δίκτυα της Κοινωνίας Πολιτών

Κινήματα και δίκτυα Καταναλωτών

Κινήματα και δίκτυα συνεργατικών πρωτοβουλιών

Κινήματα και δίκτυα δημοτικών και πολιτιστικών  κοινοτήτων

Κινήματα και δίκτυα αλληλεγγύης για την αντιμετώπιση της φτώχειας και ανεργίας.

Τοπικά Κινήματα Συμμετοχικής Δημοκρατίας.

Η σύνθεση αυτού του κοινωνικού ακτιβισμού με την συμμετοχική δημοκρατία είναι αυτό που θα μας αξιώσει ως πολιτικό Κίνημα Κινημάτων για να συνδεθούμε ευρύτερα  με την Κοινωνία.

Το οργανωτικό μοντέλο σύμφωνα με αυτή την προσέγγιση θα πρέπει να είναι το θεσμικό πρόπλασμα της συμμετοχικής δημοκρατίας για τοπικά δημοψηφίσματα και αυτοθέσμισης της κοινωνίας.

Η  εκλογή των συντονιστικών οργάνων του Κινήματος κατά ένα ποσοστό μπορεί να προέρχεται από περιφερειακές εκλογές και ένα ποσοστό από το θεματικά κοινωνικά δίκτυα.

Όχι με την δομή που είχαν παλιές κλαδικές αλλά με την δομή των θεματικών κοινωνικών δικτύων.

ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ`     

Ενός  Επιμορφωτικού εναλλακτικού συστήματος

Φιλοσοφία-Μελέτες-σχεδιασμός

Ξεκινώντας από το αλλάζουμε πρώτα εμείς για να αλλάξουμε στη συνέχεια και την  κοινωνία, κατά ανάγκη χρειάζεται να μιλήσουμε όχι μόνο για  νέο διαφωτισμό και αντίστοιχη πολιτική και οργανωσιακή κουλτούρα αλλά και για επιμορφωτικό σύστημα. Υπάρχει η σχετική σηματοδότηση στο χώρο μας για να χαράξουμε μια νέα πορεία πολιτικού διαφωτισμού.

Οφείλουμε όμως να λάβουμε  υπόψη ότι η κοινωνία είναι εκπαιδευμένη σε μια μαζική κουλτούρα της διαμεσολάβησης και στην αντιπροσώπευση της πολιτικής.

Εκπαιδευμένη από το κυρίαρχο σύστημα και  από επαγγελματίες πολιτικούς στην λογική ότι όλα περνούν μέσω της κρατικής εξουσίας. Σήμερα έχουμε κόμματα μεσίτες και όχι κόμματα συλλογικής πολιτικής δημιουργίας και αυτό είναι που πρέπει να αλλάξουμε.

Έτσι  είναι φανερό ότι ο μέσος  πολίτης είναι έξω από την κουλτούρα της συμμετοχικής δημοκρατίας της αυτοοργάνωσης και της πολιτικής πρωτοβουλίας.

Για αυτό εύκολα ο πολίτης  μπορεί να βγει στις πλατείες των αγανακτισμένων αλλά φάνηκε απρόθυμος να στηρίξει  την πρόταση για το δημοψήφισμα που είναι και η ουσία της αυθεντικής Δημοκρατίας.

Συνεπώς, βλέπουμε ότι είμαστε ακόμη μακριά από το  σημείο: αλλάζουμε πρώτα εμείς για αλλάξει και το πολιτικό σύστημα. Με άλλα λόγια δεν έχει περάσει στη μαζική συνείδηση «το είμαστε υπεύθυνοι για την ιστορία μας» και για αυτό χρειάζεται   συστηματική πολιτική επιμόρφωση.

Σε μια κοινωνία που ξοδεύονται πάρα πολλοί πόροι για κάθε είδους επιμόρφωση, το ίδιο περιεχόμενο της πολιτικής που διδάσκεται από όλους τους σχετικούς θεσμούς κόμματα, σχολεία συνδικάτα κ.τ.λ είναι εντελώς παρωχημένο διαμεσολαβημένο από την γραφειοκρατία και τα κλειστά συμφεροντά της. .

Το γνωστικό υλικό είναι στη καλύτερη περίπτωση προϊόν της δεύτερης βιομηχανικής επανάστασης ενώ έχουμε ήδη μπει στη Τρίτη βιομηχανική επανάσταση με κοσμογονικές αλλαγές στις παραγωγικές διαδικασίες και την αγορά εργασίας.

Το Κίνημα έχοντας πάρει αποστάσεις από την μηχανική της κατασκευής του πολιτικού ψεύδους της νεοφιλεύθερης σχολής και του λαϊκισμού είναι επιβεβλημένο να δημιουργήσει  την «σχολή» της συμμετοχικής δημοκρατίας και της πολιτικής επιμόρφωσης του πολίτη.

Μια σχολή όχι για τις πολιτικές ελίτ και τους επαγγελματίες πολιτικούς αλλά για τους πολίτες και τους εθελοντές

Το κίνημα έτσι χρειάζεται ένα εναλλακτικό σύστημα πολιτικής επιμόρφωσης αντιεραρχικό οριζόντιο που να συσπειρώνει την πολιτική διανόηση.

 Θα πρέπει να δούμε και από την πολιτική σκοπιά την δια βίου μάθηση έξω από γραφειοκρατικές διαδικασίες.

Η πρακτική της συνδιάσκεψης αποτελεί προφανώς ένα καλό παράδειγμα όχι μόνον επεξεργασίας πολιτικών θέσεων μέσω ανοικτής διαβούλευσης αλλά και μια καλή πρακτική πολιτικής επιμόρφωσης, που πρέπει να λάβει χαρακτήρα θεσμικής κομματικής διαδικασίας σε κάθε επίπεδο και ιδιαίτερα στη σχέση του Κινήματος με τι κοινωνικά δίκτυα και Κινήματα.

Το επιμορφωτικό σύστημα μπορεί να λειτουργήσει ως μοντέλο με την μορφή που λειτουργούν τα ελεύθερα ανοικτά πανεπιστήμια προσφέροντας ταυτόχρονα το κατάλληλο επιρφωτικό υλικό και πολλά στελέχη εθελοντές που μπορούν να διδάξουν και να μεταφέρουν την πολιτική τους εμπειρία στην κοινωνία για μεταρρυθμίσεις.

Τα μέλη του Κινήματος συνδυάζοντας επικοινωνιακές, οργανωτικές και επιμορφωτικές αρετές με ουσιαστικό περιεχόμενο πολιτικής μπορούν να δημιουργήσουν συλλογικά και το συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι του πολιτικού καιροσκοπισμού και της άγονης πολιτικής αντιπαράθεσης.

Το σύστημα αυτό ασφαλώς πρέπει να υποστηρίζεται από ηλεκτρονική πλατφόρμα e-learning συνδεμένο με τις κατάλληλες δεξαμενές σκέψης.

Σημείωση: οι παραπάνω  αναφορές αποτελούν τίτλους μιας ευρύτερης ανάλυσης που ανάλογα με το ενδιαφέρον των σημείων που θίγονται θα αναπτυχθεί.