ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ Για ΤΟΥΣ ΟΤΑ: ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Η ΤΟ ΈΛΛΕΙΜΜΑ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΖΗΤΟΥΜΕΝΟ Για ΤΟΥΣ ΟΤΑ: ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ Η ΤΟ ΈΛΛΕΙΜΜΑ  ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Βασίλης Τακτικός

Παρέμβαση στην Ημερίδα του Κινήματος για την Τοπική Αυτοδιοίκηση

 Στη συζήτηση που έγινε σήμερα,  επικράτησε η αντίληψη μιας  κυρίαρχης αντίθεσης μεταξύ συγκεντρωτικού κράτους και αποκεντρωμένης Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προβάλλοντας μια πάγια κριτική υπέρ της ενίσχυσης της εξουσίας και των πόρων προς τους ΟΤΑ σε αντιπαράθεση με το κράτος.

Πόσο όμως αυτή η αντίθεση αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα;

Θεωρώ ότι το βασικό πρόβλημα της Τ.Α δεν βρίσκεται στο έλλειμμα ισχυρής εξουσίας σε σχέση με το κράτος, αλλά στο Έλλειμμα  Συμμετοχικής δημοκρατίας στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και για να είμαι  σύντομος θα θέσω μερικά δύσκολα ερωτήματα:

Είναι λιγότερο το πελατειακό το σύστημα και συγκεντρωτικό στους Δήμους σε σχέση με το κράτος ή με τα στοιχεία που έχουμε και στους δήμους οργιάζουν οι πελατειακές σχέσεις και ο συγκεντρωτισμός καθ΄εικόνα καθ΄ομοίωση του κράτους ;

Τι επικρατεί σήμερα στους Δήμους αναφορικά με τις αξίες του Κινήματος,;

το Πρώτα ο Πολίτης, που πρόταξε η Κυβέρνηση Παπανδρέου το 2009

η το αξίωμα «εξουσία για τη εξουσία»;

Ποιο είναι το πρόταγμα που θέτουμε εμείς ως Κίνημα:

Πρώτα η συμμετοχική δημοκρατία-

η ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας της κάθε τοπικής ολιγαρχίας;

Η απάντηση και στα τρία ερωτήματα δεν μπορεί να  είναι άλλη ότι κυριαρχεί παντού ο συγκεντρωτισμός και το αξίωμα «εξουσία για τη εξουσίᨻ οι πελατειακές σχέσεις.

Το γεγονός ότι οι Δήμοι και οι περιφέρειες αναφέρονται σε μικρότερα τμήματα πληθυσμού από το κράτος  τούτο δεν  δεν καθιστά αυτόματα λιγότερο συγκεντρωτική την εξουσία τους.

Η μόνη διαφορά είναι το κράτος είναι ΕΝΑ και επιδρά σε όλο το πολιτικό σύστημα, ενώ οι Δήμοι είναι πολλοί και διαφέρουν μεταξύ τους για την δημοκρατικότητα με την οποία λειτουργούν.

 Σε πολλές περιπτώσεις οι Δήμοι είναι πιο συγκεντρωτικοί στο σφετερισμό της εκπροσώπησης καθώς μία παράταξη που πήρε το π.χ 20%στο πρώτο γύρο

στο δεύτερο γύρο με το ισχύον εκλογικό σύστημα μπορεί να εκλέξει το 60% των δημοτικών συμβούλων καθιστώντας έτσι μια μειοψηφία στη τοπική Κοινωνία σε απόλυτη ηγεμονία στη διαχείριση των κοινών και των πόρων.

Σε άλλες περιπτώσεις υπάρχουν φωτεινά παραδείγματα εξαιρέσεων και οι Δήμοι είναι ανοικτοί για ολόκληρη την Τοπική Κοινωνία και ενσωματώνουν τις κοινωνικές καινοτομίες.

Αυτό όμως είναι στη διακριτική τους ευχέρεια των Δημάρχων ενώ το σύστημα παραμένει συγκεντρωτικό.

Επομένως είμαστε πολύ μακριά από ένα σύστημα που προσφέρει την δυνατότητα στον πολίτη να συμμετέχει, πολύ μακριά από αυτό που λέμε δημοκρατικός προϋπολογισμός του Δήμου και οικονομική Δημοκρατία, πολύ μακριά από ένα περιβάλλον συμμετοχικής Δημοκρατίας.

Χρειάζεται όχι μόνο ένα δημοκρατικότερο εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής στην Τοπική Αυτοδιοίκηση αλλά το κυριότερο ένα κοινωνικό Κίνημα για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, ένα συλλογικό υποκείμενο με αξίες που δεν θα επιτρέπει το σφετερισμό της εκπροσώπησης που είναι το κύριο γνώρισμα του συγκεντρωτισμού και των πελατειακών σχέσεων σε κάθε επίπεδο εξουσίας.

Αυτή πρέπει να είναι και η συμβολή του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών: υποστήριξη των Κοινωνικών Κινημάτων που εγγυώνται την Συμμετοχική Δημοκρατία και περιορίζουν τον  σφετερισμό της Εκπροσώπησης.

Η ενίσχυση της Κοινωνικής οικονομίας σε συνεργασία με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και αξιοποίηση των κοινών πόρων της Τ.Α. για κοινωφελείς σκοπούς που είναι μια σύγχρονη πανευρωπαϊκή τάση είναι προαπαιτούμενο επίσης για μια προοδευτική Τοπική Αυτοδιοίκηση.