Χωρίς ιδεολογικό αντίπαλο ο Καπιταλισμός ή μήπως έχει αντίπαλο την ίδια του την εξελικτική διαδικασία; 27 Μαρτίου 2019

 

ShareTweet

§  Γράφει ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΤΑΚΤΙΚΟΣ

Τριάντα χρόνια τώρα, ο παγκόσμιος Καπιταλισμός κέρδισε κατά Κράτος, σε κάθε Κράτος και το έκανε δικό του και έκτοτε πορεύεται χωρίς ιδεολογικό αντίπαλο. Με το θρίαμβο της αγοράς οι προφήτες του προφήτεψαν το τέλος της ιστορίας. Η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υποδομών που χρειάστηκε δύο αιώνες δημόσιων επενδύσεων από τους φόρους πολιτών, τα σάρωσε όλα σε δύο δεκαετίες. Όλα τα ιερατεία των οικονομολόγων και τεχνοκρατών ασπάστηκαν το δόγμα της καθολικότητας της αγοράς.

Το στρατηγικό σχέδιο διαρκούς εξάπλωσης: δάνεια στους καταναλωτές μέχρι δεύτερη γενεά, για να ενισχύεται η ζήτηση με εγγυητή το κράτος και με μεγάλο φοροεισπράκτορα το κράτος. Το αντίρροπο δηλ προς τον Κευνσιανισμό. Και ήταν όλα φανταστικά ωραία μέχρι το σκάσιμο της μεγάλης φούσκας του 2008. Τώρα έρχεται το κράτος να εισπράξει με φόρους τα σπασμένα και να σώσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες που συνεχίζουν την ίδια πολιτική χωρίς κανένα ιδεολογικό αντίπαλο.

Το ιστορικό επίτευγμα του καπιταλισμού ήταν να μην υπάρχει σοβαρός ιδεολογικός αντίπαλος και σε αυτό βοήθησε πάντα η πυραμιδική εξουσία. Πάντα η πυραμιδική συγκεντρωτική εξουσία έχει ροπή προς την ιδιοτέλεια της εξουσίας και αυτή με τη σειρά της να ικανοποιεί τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Σήμερα είναι προφανές ότι καμιά πολιτική δύναμη κανένα μαζικό Κόμμα εκτός από εξωκοινοβουλευτικές ομάδες, δεν έχει αντικαπιταλιστική πολιτική.

Το γεγονός ότι δεν έχει ιδεολογικό αντίπαλο ο Καπιταλισμός σημαίνει ότι παραμένει και άτρωτος και απόλυτος κυρίαρχος του παιγνιδιού ή μήπως έχει αντίπαλο την ίδια του την εξελικτική διαδικασία; Χρειάζεται μόνο να μελετήσει κανείς τον κοινόκτητο χώρο του διαδικτύου. Την δωρεάν διακίνηση της επικοινωνίας της γνώσης και των ιδεών. Το επερχόμενο διαδίκτυο της ενεργείας του μηδενικού οριακού κόστους. Το ανοικτό δίκτυο λογισμικού. Το περιορισμό της πνευματικής ιδιοκτησίας στην επικοινωνία. Την επερχόμενη παραγοκατανάλωση που περιορίζει τα περιθώρια κέρδους για την αγορά. Το διαδίκτυο των πραγμάτων και τις ανοικτές υπηρεσίες self serves. Καλωσορίσατε στην νέα εποχή των παραγωγικών και ανταλλακτικών σχέσεων.”

Τριάντα χρόνια τώρα, ο παγκόσμιος Καπιταλισμός κέρδισε κατά Κράτος, σε κάθε Κράτος και το έκανε δικό του και έκτοτε πορεύεται χωρίς ιδεολογικό αντίπαλο. Με το θρίαμβο της αγοράς οι προφήτες του προφήτεψαν το τέλος της ιστορίας. Η ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υποδομών που χρειάστηκε δύο αιώνες δημόσιων επενδύσεων από τους φόρους πολιτών, τα σάρωσε όλα σε δύο δεκαετίες. Όλα τα ιερατεία των οικονομολόγων και τεχνοκρατών ασπάστηκαν το δόγμα της καθολικότητας της αγοράς.

Το στρατηγικό σχέδιο διαρκούς εξάπλωσης: δάνεια στους καταναλωτές μέχρι δεύτερη γενεά, για να ενισχύεται η ζήτηση με εγγυητή το κράτος και με μεγάλο φοροεισπράκτορα το κράτος. Το αντίρροπο δηλ προς τον Κευνσιανισμό. Και ήταν όλα φανταστικά ωραία μέχρι το σκάσιμο της μεγάλης φούσκας του 2008. Τώρα έρχεται το κράτος να εισπράξει με φόρους τα σπασμένα και να σώσει τις χρεοκοπημένες τράπεζες που συνεχίζουν την ίδια πολιτική χωρίς κανένα ιδεολογικό αντίπαλο.

Το ιστορικό επίτευγμα του καπιταλισμού ήταν να μην υπάρχει σοβαρός ιδεολογικός αντίπαλος και σε αυτό βοήθησε πάντα η πυραμιδική εξουσία. Πάντα η πυραμιδική συγκεντρωτική εξουσία έχει ροπή προς την ιδιοτέλεια της εξουσίας και αυτή με τη σειρά της να ικανοποιεί τα μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα. Σήμερα είναι προφανές ότι καμιά πολιτική δύναμη κανένα μαζικό Κόμμα εκτός από εξωκοινοβουλευτικές ομάδες, δεν έχει αντικαπιταλιστική πολιτική. Το γεγονός ότι δεν έχει ιδεολογικό αντίπαλο ο Καπιταλισμός σημαίνει ότι παραμένει και άτρωτος και απόλυτος κυρίαρχος του παιγνιδιού ή μήπως έχει αντίπαλο την ίδια του την εξελικτική διαδικασία;

Χρειάζεται μόνο να μελετήσει κανείς τον κοινόκτητο χώρο του διαδικτύου. Την δωρεάν διακίνηση της επικοινωνίας της γνώσης και των ιδεών. Το επερχόμενο διαδίκτυο της ενεργείας του μηδενικού οριακού κόστους. Το ανοικτό δίκτυο λογισμικού. Το περιορισμό της πνευματικής ιδιοκτησίας στην επικοινωνία. Την επερχόμενη παραγοκατανάλωση που περιορίζει τα περιθώρια κέρδους για την αγορά. Το διαδίκτυο των πραγμάτων και τις ανοικτές υπηρεσίες self serves. Καλωσορίσατε στην νέα εποχή των παραγωγικών και ανταλλακτικών σχέσεων.

Γράψτε ένα μήνυμα…

The following two tabs change content below.