ΑΝΘΡΑΚΕΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΩΝ ΕΛΙΤ ΠΟΥ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

ΑΝΘΡΑΚΕΣ Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ

ΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΟΥΧΩΝ ΕΛΙΤ ΠΟΥ ΕΜΠΛΕΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

(ως πολιτικοί είναι αντίθετοι με τις εξουσίες, αλλά ως ΜΚΟ είναι «μέσα σε όλα»)

Τρία γεγονότα του τελευταίου καιρού, φαινομενικώς ασύνδετα μεταξύ τους, είναι ένδειξη της συστηματικής προσπάθειας μιας προνομιούχου ελίτ να κατευθύνει προς τις ΜΚΟ της, πολιτικές και πόρους της κοινωνικής οικονομίας.

1.   Πρώτο γεγονός το πολυδιαφημισμένο διεθνές συνέδριο RIPES, στο οποίο κυριάρχησαν οι συγκεκριμένες ΜΚΟ και απέκλεισαν την συμμετοχή στον διάλογο ομοσπονδίες και συνομοσπονδίες του χώρου.

2.   Δεύτερο γεγονός. Η διημερίδα του Βρετανικού Συμβουλίου για την έρευνα των ΚΟΙΝΣΕΠ στην Ελλάδα.

3.   Τρίτο γεγονός. Η πρωτοβουλία Χρυσόγελου - Τρεμόπουλου για ανασύσταση του οικολογικού χώρου, όπου έγινε προσπάθεια να εμφανισθεί ότι «δήθεν» συμμετέχουν σε αυτή την πρωτοβουλία και οι Οικολόγοι Πράσινοι.

Τα γεγονότα αυτά θα ήταν μικρής σημασίας, αν δεν συμμετείχε και δεν στήριζε ειδικά τα δύο πρώτα, η αναπλ. Υπουργός Ρ. Αντωνοπούλου, αρμόδια για την κοινωνική οικονομία.

1.    Ποιες ήταν οι επιδιώξεις των διοργανωτών του συνεδρίου RIPES; Ποιο ήταν το τελικό καταστάλαγμα του συνεδρίου;

Όλο το σκεπτικό των παρεμβάσεων ήταν να αλλάξει ο ν.4430/16 για την κοινωνική οικονομία, ώστε να επιστρέψουμε στην φαύλη εκείνη περίοδο όπου επιτρεπόταν οι μεγάλες ΜΚΟ, να λειτουργούν ως μεγαλοεργολάβοι μισθωτής εργασίας.

Προς τιμήν της η κα. υπουργός αντιστάθηκε σε αυτή την λογική. Όμως η επιμονή της να στηρίζει αυτό το κλειστό κύκλωμα, ενώ ταυτόχρονα απουσιάζει από ανοικτές εκδηλώσεις μαζικού χαρακτήρα που εκφράζουν καλύτερα το σύνολο της κοινωνίας των πολιτών, οδηγεί την πολιτική του υπουργείου στην αναποτελεσματικότητα και τελικώς στην αποτελμάτωση των διαδικασιών για την δημιουργία αυθεντικού κοινωνικού και επιχειρηματικού υποκειμένου της Κοινωνικής Οικονομίας στην Ελλάδα.

2.    Το δεύτερο ατόπημα σχετικώς με την προώθηση της κοινωνικής οικονομίας και τα κλειστά κυκλώματα είναι η ανάθεση στο Βρετανικό Συμβούλιο (!) της μελέτης καταγραφής των ΚοινΣΕπ της χώρας μέσω ενός μάλλον παιδαριώδους ερωτηματολογίου, που κόστισε τεράστια ποσά, την στιγμή όπου υπάρχουν εθελοντικές καταγραφές που δεν έχουν στοιχίσει ούτε ένα ευρώ (πχ. Enallaktikos.gr).

Το ερώτημα είναι γιατί συνεχίζεται ένα καθεστώς διαχείρισης των πόρων μέσω διάφορων ελίτ, ενώ δεν υπάρχει ως τώρα καμιά στήριξη και χρηματοδότηση των συλλογικών ενώσεων της κοινωνικής οικονομίας.

Όλα αυτά φαίνεται να έχουν σχέση με τα διάφορα λόμπι που δραστηριοποιούνται στην χώρα και τα οποία δεν είναι άσχετα με διάφορα περίεργα πολιτικά λόμπι. Τι βρίσκουμε σε αυτό τον χώρο;

Σύμβουλοι υπουργών, γραφειοκρατικά στελέχη, κομματικά υπεύθυνοι για τον αλληλέγγυο χώρο, επικεφαλής ιδρυμάτων, «αρχηγοί» ΜΚΟ, υπεύθυνοι «εναλλακτικών» τάχα ΜΜΕ και άλλοι οι οποίοι, έχοντας εξασφαλισμένες επενδύσεις στις ΜΚΟ, επιδιώκουν να αποκομίσουν και πολιτικά οφέλη.

3.    Το τρίτο γεγονός είναι η φυσική συνέχεια των δύο προηγουμένων.

Oι κκ Χρυσόγελος και Τρεμόπουλος, κομματικά «άστεγοι» εδώ και καιρό, επινόησαν ένα τρίκ προσκαλώντας δήθεν όλους τους οικολόγους της χώρας το Σάββατο 1 Ιουλίου 2017 στο Θησείο για την ενότητα της πολιτικής οικολογίας. Το επιχείρημα ήταν ότι παρεκκλίνει η πολιτική οικολογία στην Ελλάδα γιατί στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ. Δηλαδή οι ίδιοι ως οικολόγοι είναι αντίθετοι με τις εξουσίες, αλλά ως ΜΚΟ είναι «μέσα σε όλα» και σε όλες τις χρηματοδοτήσεις.

Όπως όμως διαπιστώθηκε ελάχιστοι ήταν αυτοί που ανταποκρίθηκαν σε αυτά τα γεγονότα. Γεγονός που σημαίνει ότι η συντριπτική πλειοψηφία των οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών και των «ΚΑΛΟ» δεν εντυπωσιάζεται από πυροτεχνήματα.

Το θέμα είναι αν τα αρμόδια υπουργεία μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει κοινωνικό και επιχειρηματικό υποκείμενο της Κοινωνικής & Αλληλέγγυας Οικονομίας.

Για το Πανελλήνιο Παρατηρητήριο

Δήμήτρης Μιχαηλίδης