ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΕ «ΕΥΧΟΛΟΓΙΑ» ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΜΕ «ΕΥΧΟΛΟΓΙΑ» ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ

(Ποια είναι η αληθινή εικόνα και ποια η κατασκευή της εικονικής πραγματικότητας;)

Την πρώτη Νοεμβρίου 2017 ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας  επισκέφθηκε  την έκθεση κοινωνικών επιχειρήσεων να μιλήσει για ακόμη φορά για έναν από τους κεντρικούς πυλώνες της οικονομίας, όπως συχνά αναφέρεται, την κοινωνική αλληλέγυα οικονομία.

Πρόκειται για την 1η  έκθεση που διοργανώνει  το Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ), στην Τεχνόπολη Δήμου Αθηναίων από την  1-3 Νοεμβρίου και παίρνουν μέρος 150 περίπου  Κοινωνικές Συνεταιριστικές Επιχειρήσεις (ΚΟΙΝΣΕΠ), Συνεταιρισμοί Εργαζομένων, Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί Περιορισμένης Ευθύνης (ΚΟΙΣΠΕ) και άλλοι φορείς της Κοινωνικής κα Αλληλέγγυας Οικονομίας, με προϊόντα και υπηρεσίες .

¨Όπως εξηγεί η κ. Αντωνοπούλου ως αρμόδια Υπουργός: «Στη δική μας αντίληψη, η Κ.ΑΛ.Ο. απευθύνεται στο σύνολο των πολιτών και στο σύνολο των οικονομικών δραστηριοτήτων. Δεν τη θεωρούμε περιφερειακή δραστηριότητα, αλλά έναν από τους κεντρικούς πυλώνες της οικονομίας. Στόχος μας είναι η αύξηση του αριθμού των εγχειρημάτων της Κ.ΑΛ.Ο., η ανάπτυξή τους σε μια σειρά παραγωγικούς τομείς, ώστε να καταλάβουν ικανό μερίδιο της αγοράς, ακολουθώντας το παράδειγμα άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Οραματιζόμαστε η Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία να γίνει ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης της ελληνικής κοινωνίας και οικονομίας στην κατεύθυνση της ικανοποίησης κοινωνικών αναγκών με καινοτόμο τρόπο και έμφαση στον κοινωνικό αντίκτυπο και την αειφόρο ανάπτυξη».

Το μέγα ερώτημα σε σχέση με αυτό επικοινωνιακό γεγονός  τον πανηγυρικό του χαρακτήρα και τις μεγάλες υποσχέσεις είναι, ποιοι πόροι πρόκειται να ενεργοποιηθούν προς αυτή την κατεύθυνση και ποιο είναι το υποκείμενο αντιπροσωπεύει αυτή την πολιτική.

Ποια είναι η αληθινή εικόνα και ποια η κατασκευή της εικονικής πραγματικότητας;

Γιατί οι διαθέσιμοι πόροι του ΕΣΠΑ, και από το πακέτο Γιουγκέρ που φθάνουν τα 35 δις μόλις 57 εκατ. πρόκειται να διατεθούν για επενδύσεις στην κοινωνική επιχειρηματικότητα από το κράτος και άλλα 100 εκτ. περίπου από τις περιφέρειες  ένα σύνολο δηλ 157 εκ. ευρώ που αντιστοιχεί σε λιγότερο από 0,3% του συνόλου των αναπτυξιακών προγραμμάτων.

Για ποιο όμως «πυλώνα της οικονομίας» γίνεται αναφορά με αυτά τα ψίχουλα που διατίθενται  και για ποια καινοτόμα πολιτική όταν το 2011 με υπουργό την Λούκα Κατσέλη είχαν προγραμματιστεί 1 δίς 100 εκατ. Ευρώ για τον ίδιο σκοπό. Σημειώνουμε βέβαια  ότι τα μισά περίπου υλοποιήθηκαν από εκείνο τον προγραμματισμό καθώς αυτή η πολιτική ανατράπηκε στη συνέχεια από την Κυβέρνηση Σαματά –Βενιζέλου.

Στην πραγματικότητα αυτοί οι πόροι μεταφέρθηκαν στη λεγόμενη «κοινωφελή εργασία» στο κράτος και τους Δήμους ως επιδοτούμενες προσλήψεις από το ΕΣΠΑ, πολλές φορές χωρίς αντικείμενο εργασίας μόνο και μόνο για κατεβούν τεχνητά οι δείκτες της ανεργίας.   Η σημερινή Κυβέρνηση δια μέσω του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης, ενώ συνεχίζει την ίδια πολιτική σχετικά με τους πόρους, παρουσιάζεται γενναιόδωρη στα λόγια και εντελώς αρνητική στην πράξη για στηρίξει επί της ουσίας την κοινωνική επιχειρηματικότητα εκεί που πραγματικά υφίσταται σε βιώσιμους συνεταιρισμούς και ιδρύματα που αντιπροσωπεύουν  αυτό το 2% που έχουμε στην Ελλάδα.

Δεν απευθύνεται σε όλο το φάσμα των κοινωνικών επιχειρήσεων αλλά σε ένα πολύ μικρό κομμάτι που μόλις τώρα αναδύεται και δεν αντιπροσωπεύει παρά μόνο ένα ασήμαντο οικονομικά μέγεθος σε σχέση με το σύνολο. Έτσι σε αυτό το επίπεδο τα 25 εκατ. που ανακοίνωσε ως ενίσχυση η κ. Αντωνοπούλου από τις αρχές του 2018 να είναι κάτι όχι όμως για τους πραγματικούς δείκτες της κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα εάν θέλουμε να προσεγγίσουμε τον Ευρωπαϊκά Μέσο όρο που κυμαίνεται από 8- 12 % .

Για να μη θεωρηθεί μονόπλευρη η κριτική είναι αλήθεια ότι η σημερινή Κυβέρνηση έκοψε το «πανηγύρ騴 με τα επιδοτούμενα σεμινάρια στον ιδιωτικό τομέα αλλά ταυτόχρονα διόγκωσε τον κρατισμό των πελατειακών σχέσεων με τις πρόσκαιρες προσλήψεις αφαιρώντας τους πόρους αυτούς από την ενίσχυση της κοινωνικής επιχειρηματικότητας.

Αποφύγαμε έτσι την ρεμούλα της «σκύλας» αλλά έχουμε πέσει στη Χάρυβδη του αδηφάγου κρατισμού.

Μας λένε κάποιοι του κλειστού προνομιακού κύκλου συνομιλητών της Υπουργού  (ειδήμονες κατά τα άλλα στα επιχορηγούμενα προγράμματα) ότι, εδώ στο Φόρουμ δεν είμαστε να μιλήσουμε για λεφτά αλλά για θεσμούς, κώδικες δεοντολογίας και καλές πρακτικές. Για τον νόμο, λες και πριν το εμπόδιο ήταν ο νόμος της καχεκτικής κοινωνικής οικονομίας στην Ελλάδα. Την ίδια στιγμή που μια μικρή ελίτ, απορροφά μονοπωλιακά την μερίδα του λέοντος από τους πόρους ( κάποια εκατ.) αποκλείοντας  τους πολλούς  την πρόσβαση στη χρηματοδότηση.

Κι αυτό γίνεται εδώ και τριάντα χρόνια, με τους ίδιους προνομιακούς παίκτες και μηδαμινούς πόρους για όλους τους άλλους λέγεται πολιτική ανάπτυξης για την κοινωνική οικονομία. Παρουσιάζεται μια ‘γιορτή» και μια διαβούλευση για τους μυημένους με απούσα την ίδια την κοινωνία και τους χιλιάδες φορείς τους.

Στο σόου της εικονικής πραγματικότητας παρουσιάζονται οι διαμεσολαβητές των πόρων ως διαπιστευμένοι κοινωνικοί επιχειρηματίες και αγνοείται το σύνολο των κοινωνικών επιχειρήσεων. Οι λίγες πραγματικές κοινωνικές επιχειρήσεις που λαμβάνουν μέρος είναι μάλλον για να κρατηθούν τα προσχήματα.

Οι ομοσπονδίες και τα δίκτυα των οργανώσεων της κοινωνίας Πολιτών, γνωρίζοντας εκ των έσω ότι αυτό το επικοινωνιακό γεγονός αντιπροσωπεύει μόνο ένα ελάχιστο μέρος των κοινωνικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα δεν πρόκειται  να συγκινηθούν από την ρητορική των υποσχέσεων χωρίς αντίκρυσμα.

Υπάρχει μόνον μια ελπίδα για να πεισθούν για τις καλές προθέσεις του Πρωθυπουργού για την ανάπτυξη της κοινωνικής οικονομίας. Να μη γνωρίζει πράγματι για τους πενιχρούς  πόρους που διαθέτει η Κυβέρνησή του για την Κοινωνική Οικονομία στην Ελλάδα. Να του  πράγματι αποκρύψει τους διαθέσιμους πόρους οι σύμβουλοί του και να αναθεωρήσει την στάση του. Διαφορετικά αυτή η ρητορική περί της κοινωνικής οικονομίας είναι καθαρός εμπαιγμός.

Επειδή  ο σχεδιασμός δεν είναι μόνο κρατική υπόθεση, αλλά της τοπικής αυτοδιοίκησης και της τοπικής κοινωνίας, όπως υπαγορεύουν οι κοινοτικές οδηγίες, θα πρέπει οι φορείς κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας, να σχεδιάσουν με δική τους πρωτοβουλία ως κοινωνικός εταίρος στα πλαίσια της Ε.Ε.σε αποκεντρωμένο επίπεδο

Η Κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να σεβαστεί τους Ευρωπαϊκού κανονισμούς για την κατανομή των κοινοτικών πόρων.

Πανελλήνιο Παρατηρητήριο Οργα